Mise-en-Scene – One Way

Mise-en-Scene is een Vlaamse skapunkband die reeds meer dan 20 jaar aan de weg timmert. Ze begonnen in 1996 als ‘zuivere’ punkband en sindsdien zijn ze steeds meer opgeschoven naar een skapunk/party-geluid. Dat doen ze al enige tijd met een heuse blazerssectie, wat het aantal leden van de band op tien bracht. Denk bij de skapunk van Mise-en-Scene niet in de eerste plaats aan het hardere, meer hardcore-achtige van de Voodoo Glow Skulls, maar eerder aan begin jaren ’80, toen de eerste punkbands en TwoTone-ska-bands als The Selecter, The Beat en The Specials in Groot-Brittannië schouder aan schouder stonden in het alternatieve circuit. De pas in eigen beheer uitgebrachte EP One Way is een mooie staalkaart van de richtingen die je met skapunk uit kan, van furieuze punk tot mellow rocksteady en gipsy-ska.
 
Blackout zet als openingstrack meteen de lijnen uit met lekkere feelgood skapunk en ook Warpath is op enkele felle gitaaruithalen na minder oorlogszuchtig dan de songtitel laat vermoeden. Zijn beide nummers al heel dansbaar, dan is de instrumentale track Mexican Dub dat zeker. Ook hier mag je je niet helemaal laten leiden door de songtitel, want dit klinkt niet zo heel Mexicaans (Dutch of Jamaican Dub had ook gekund) en bij dub in ska denken velen eerder aan soundsystem-toestanden, terwijl dit gewoon een vette floorfiller is.
 
Opmerkelijk is dat de klassieke bandbezetting en de blazers nog aangevuld zijn met een bescheiden accordeon. Die treedt nooit echt op de voorgrond, maar geeft elke song op One Way een lichte gipsy/balkan-toets. Felicitaties overigens voor de man die deze EP heeft gemixt. Het subtiele evenwicht tussen de instrumenten wordt nergens verstoord, elk krijgt zijn moment de gloire zonder dat het opvalt. Overigens zijn ook de composities van de bovenste plank. Bands met een blazerssectie kiezen al eens voor de gemakkelijkheidsoplossing dat ze die blazers dan maar meteen alle accenten laten inkleuren, waardoor de rest van de band gedegradeerd wordt tot het aangeven van het ritme. Mise-en-Scene trapt niet in die val. Puik werk.
 
Control start met overwegend ‘mellow’ ska, beetje het tempo van Ghost Town van The Specials maar dan met meer positieve vibes, om alsnog een paar keer een versnelling hoger te schakelen naar sloganeske punk. Ook in Set My Mind Free gaan niet meteen alle registers open, maar eindigt het toch in een feestje met felle punk en hitsige ska. Doseren is een kunst en deze band beheerst die kunst als geen ander.
 
De afsluiter is Fragile. Dat spreek je uit op z’n Frans en niet in het Engels, want de strofe waarnaar de titel verwijst, wordt ook in het Frans gezongen. Het refrein is dan toch weer in het Engels. Het typeert Mise-en-Scene: niet voor één gat te vangen, maar altijd een feestje.
 
De band trekt later deze maand op tournee door Groot-Brittannië en ook de zomeragenda is reeds druk bezet met vooral Belgische optredens. Hopelijk komen daar snel nog enkele Nederlandse podia bij, want Mise-en-Scene moet je vooral live eens meemaken.
 
https://www.youtube.com/watch?v=dquK60I2cao
 
https://www.facebook.com/mise.en.scene