Bloodrocuted – For The Dead Travel Fast

Bloodrocuted begon als een thrashband. Hun uitstekende debuut Doomed To Annihilation kwam uit in 2013. Disaster Strikes Back volgde twee jaar later en nog eens twee jaar later is er reeds For The Dead Travel Fast. De band heeft talent en ambitie. De vorige albums brachten hen al op podia zowat overal in Europa en ook met het nieuwe album willen deze Vlamingen de deur naar Europees succes eigenhandig openbreken. Eerder dit jaar bracht een Europese tournee met Hate, Absu en Nargaroth hen reeds naar Amstelveen en Tilburg, maar deze Belgen zullen we ongetwijfeld nog op Nederlandse podia zien opduiken.
 
In de aanloop naar For The Dead is er evenwel veel veranderd in de band. Zanger/gitarist Bob Briessinck, één van de oprichters, heeft de band verlaten en ook drummer Sander Vogt is vertrokken. Ze werden vervangen door respectievelijk Dennis Wyffels (Lethal Injury) op gitaar en Ben Van Peteghem op drums. Bassist Daan Swinnen neemt voortaan de vocalen voor zijn rekening.
 
Op For The Dead Travel Fast komen die van Bloodrocuted een stuk agressiever en brutaler voor de dag dan op hun voorgaande werk. De snelle thrash wordt voortaan vermengd met melodische death en geregeld zelfs met een beetje black. Echt vernieuwend is deze Vlaamse band daarmee niet, maar ze ontwijken door hun aanpak wel handig alle clichés waar een volbloed thrash- of death-band vaak niet omheen kan.
 
The Land Before The Forest, het instrumentale introstukje  van For The Dead, begint met een bijna akoestische bas en viool en bloeit dan open tot een echt thrash-moment. The Leper And The Whore hebben een geluid en een ritme dat niet zou misstaan op een black metal- of een old school death-album. Het is een beetje Carcass en Slayer, maar met nog oog en oor voor melodie. Pas halverwege het nummer steken enkele thrash-riffs de kop op en dan klinkt Bloodrocuted een beetje als de jonge Metallica.
 
Snelle riffs, leuke solo’s en melodieuze passages wisselen elkaar af, waardoor de songs niet gaan vervelen. Perversion Of Purity trekt nog meer de kaart van death en black, terwijl op Wound In Shadows het tempo ongenadig hoog ligt. De twee nieuwkomers in de band hebben duidelijk de juiste skills om in de voetsporen van hun voorgangers te treden. Of Daan Swinnen bewust of uit noodzaak achter de microfoon plaatsgenomen heeft, het werkt wel. Hij heeft als zanger een breed spectrum, van een onderdrukte scream tot een diepe grunt, en die afwisseling geeft iets extra aan For The Dead Travel Fast.
 
Denial Of The Cross is het absolute hoogtepunt van dit album. De intro is een opeenstapeling van clichés (horrorfilm-score, onweer, kerkklokken), maar Bloodrocuted brouwt er toch iets moois mee. Daarna volgt opnieuw een staaltje van Duitse thrash vermengd met melodische death, aangevuld met supersnelle solo’s. Meer dan zes minuten genieten is dit.
 
Cult Of Sacrifice en titeltrack For The Dead Travel Fast blijven op een hoog niveau en het afsluitende Ominous steekt nog een tandje bij, met een nog hoger tempo en
 
Bloodrocuted heeft met For The Dead Travel Fast een uitstekend album afgeleverd. Hun koerswijziging was niet zonder risico, maar levert verrassend mooie resultaten op. Als talent een garantie is voor succes, dan wacht Bloodrocuted een mooie toekomst.