Delain – In mijn persoonlijke Delain archief duiken was hilarisch!

Het is een druilerige zaterdag ochtend als we afreizen naar Diekirch in Luxemburg. Hier vind vandaag het Dikrich Live festival plaats waar vandaag drie bands in de line up staan. Één van hen is de headliner Delain. Een mooie kans krijgen we met Rockportaal om een gezellig onderonsje te hebben met frontlady Charlotte Wessels. We hebben het over het verleden, de toekomstplannen en andere leuke weetjes.
Als eerste bedankt voor je tijd en voor dit interview met Rockportaal. Tof om jullie hier op Dikrich te ontmoeten. Het is niet de eerste keer dat jullie hier spelen als ik het goed begrijp.
Dat klopt!
Hoe is het om weer terug te zijn en hier te spelen?
Vorige keer was het iets van veertig graden ofzo en heftige zon. Ik herken het nog net terug op het moment met dit grijze weer. Maar het is wel leuk om weer terug te zijn! Voor zover ik nog herinneringen heb van vorige keer, waren ze heel erg goed. Dat was wel een feestje!
Moonbathers is bijna een jaar uit. Zijn er al plannen voor nieuw materiaal voor een nieuw album? Is er al gestart met schrijven?
We hebben hier en daar al wel een beetje geschreven. Het schijven is nog niet echt helemaal op gang gekomen. We hebben zo hard gewerkt afgelopen twee jaar. Vorig jaar hadden we een EP. Waar minder nieuwe nummers op stonden. Maar ook op gebied van productie is dit te vergelijken met de productie van een nieuw album. We hadden een EP, een nieuw album en de hele productie voor ons tien jarige jubileum show in Paradiso. Dat nam heel veel werk met zich mee. We hadden eigenlijk drie van dat soort producties binnen een jaar. Daarnaast hebben we nog eens het meest getoerd van alles. Van ooit zelfs! Dat was gewoon heel erg heftig. Ik merkte wel dat de intentie er wel was om al eerder te beginnen met schrijven. Ook echt dieper in dat schrijfproces te gaan. Het is er tot nu toe nog niet echt van gekomen. Ik denk dat het ook niet zo heel erg is. We zijn heel erg productief geweest dus mensen zijn weer even gevoerd. Ook voor onszelf moet je af en toe pas op de plaats kunnen maken als het een beetje veel wordt.
Ook even genieten van wat je gemaakt heb misschien wel?
Dat absoluut.
Is het schrijfproces nu anders dan eerst nu Merel en Ruben bij Delain zitten? Of zijn zij daar nog niet zo heel erg in betrokken?
Eigenlijk is het schrijfproces sinds Lucidity al zo dat Martijn, Guus Eijkens (die speelt niet in de band maar is al wel sinds het begin erg betrokken bij Delain) en ik zelf verantwoordelijk zijn voor bijna alle nummers. Dus op het moment dat er bandwisselingen zijn en dat niet Martijn of ik zijn veranderd dat eigenlijk niet zo heel veel aan de stijl van de nummers. Nu is het wel binnen Delain zo dat iedereen wel heel erg aangemoedigd wordt en verwelkomt wordt om bij te dragen en mee te doen in het schrijfproces. Dat heeft meestal wel tijd nodig voordat je in zo een groep die al op een positieve manier helemaal op elkaar ingespeeld is gesetteld bent. Misschien ook wel in een negatieve manier helemaal vastgeroest zit in hoe wij dat doen. Dat is altijd een beetje zoeken naar hoe iemand anders daar zijn plek in vind. Bij Timo bijvoorbeeld, die zit er nu al een flinke tijd bij, hoor je bij Moonbathers bij een aantal nummers echt zijn handtekening onder staan. Dat is wel super vet als dat lukt.
Dat lijkt mij ook wel mooi om die kleine accenten te kunnen herkennen.
Ja, dat zijn soms flinke accenten. Maar om je vraag te beantwoorden, dat heeft niet zoveel invloed maar dat kan zeker nog wel komen.
In de loop der jaren zijn er een aantal wissels geweest in de line up. Nu lijkt de line up alweer een tijdje stabiel. Is dit de Delain waar we nog jaren van mogen gaan genieten?
Nee, ik denk het niet! (Grapje!) Het is natuurlijk wel zo dat deze baan best wel heftig is. De impact op het persoonlijk leven van mensen is best wel heftig. Je ziet toch vaak dat mensen ermee beginnen op een leeftijd dat ze nog geen kinderen hebben. Nog niet huisje, boompje, beestje hebben. Voor een aantal mensen ontwikkeld het zich zo dat daar op een gegeven moment de prioriteit gaan liggen. Voor een aantal mensen niet. Andere mensen komen er achter dat ze andere ambities hebben. Ik vind het altijd wel heftig als er wat wisselt. Het is toch je team, je cluppie, je tour familie. Ik heb er geen oordeel over als dat gebeurd. Het is gewoon heel heftig en iedereen moet doen waar die gelukkig van wordt.
Jullie zijn inmiddels een dikke tien jaar met Delain in de weer. Jullie zijn uitgegroeid van een project naar een full force band. Als jullie terug kijken op die tien jaar, hadden jullie verwacht om zo ver te komen? Dit al te bereiken in die tien jaar?
Ik denk het wel. In het hele erge begin natuurlijk niet. Toen ik bij Delain begon was ik zestien of zeventien. Toen hadden we nog geen plaat uit. Ik weet nog dat ik het platencontract met Roadrunner tekende. Die mocht ik zelf nog niet tekenen want ik was nog geen achttien. Die hebben mijn ouders getekend. Je begint eigenlijk met, oh ik teken een platencontract! Dat is dan al een doel op zich. Terwijl een contract tekenen zelf nog helemaal niets zegt. Ik ben straks te horen op een plaat. Ik schrijf een tekst en dat gaat Sharon Den Adel zingen. Dat vond ik ook echt leuk. Ik vond Within Temptation hartstikke tof. Ik ging zelf naar die concerten en dan was het van, kan je even wat schijven. Op een gegeven moment leer je heel veel en je wordt ouder. Je werkt ook kei hard. Zulke dingen verschuiven wel je verwachtingen naar bijvoorbeeld dat, als er niet zoveel mensen in de zaal staan ben ik wel teleurgesteld. Of, die plaat verwacht ik wel dat die in de top tien komt. Dat zijn misschien wel pietluttige dingen ofzo maar je stelt wel terwijl je door gaat telkens je verwachtingen bij. Als ik kijk naar hoe hard wij werken tegenover het succes wat wij hebben. Dan denk ik dat dit volgens mij wel verdiend is.
Een beetje van, yes we hebben dit geflikt idee?
Precies! Dat mag er dan ook wel tegenover staan.
Als je vanaf nu 10 jaar verder zou kijken. Waar hopen jullie dan te staan met Delain?
Met platen maken daar liggen mijn ambities vooral creatief. Er kunnen duizenden mensen voor je staan maar als je muziek maakt waarbij je niet het gevoel bij hebt dan is dat misschien toch lastig. Vandaar dat mijn ambities vooral in die creatieve hoek liggen. Het lijkt mij super vet als je op een moment dé plaat maakt waarvan je zelf denkt, deze plaat had ik tien jaar geleden willen vinden. Dat is een leerproces. Ik heb dat nu nog vaak dat ik iets schrijf wat wel vet wordt. Maar toch is het dan net niet helemaal wat je er misschien van verwacht had. Om dat zo dicht mogelijk bij elkaar te krijgen dat vind ik echt wel een doel. Ik streef echt naar die ideale plaat.
Denk je dat die bestaat?
De ideale plaat bedoel je? Ik denk voor mensen persoonlijk wel. Ik denk dat er op de wereld een heleboel ideale platen zijn. Het gaat er niet eens om dat het album technisch allemaal goed is, of dat er de meest ingewikkelde composities op staan, dat zijn ze vaak juist niet. Gewoon meer omdat het gevoel aansluit bij het gevoel wat je wil dat die geeft. Ik zeg ook helemaal niet dat de ideale plaat een goede plaat is. Als je het gevoel wat je erbij hebt maar kunt over brengen.
Jullie zijn bezig met een docu en duiken daar de archieven voor in op zoek naar materiaal van vroegere tijden. Hoe is het om jullie historie tot nu toe onder ogen te zien? Zijn daar nog verassende dingen boven water gekomen?
Die zijn allemaal rechtstreeks naar de regisseur gegaan. Ik heb geen idee wat daar allemaal uit is gekomen. Ik ben zelf nog in mijn eigen archief gedoken. Dat was redelijk hilarisch! Waar de fans mee gaan komen dat wordt voor mij ook een verassing.
Jullie hebben tegenwoordig ook een eigen Whisky. Die was in een mum van tijd ook uitverkocht. Waar komt deze liefde vandaan en het plan om een eigen whisky uit te brengen?
Dat klopt. Die was binnen een paar uurtjes uitverkocht. Otto en ik zijn allebei grote whisky fans. Waar het vandaan komt? Volgens mij heb ik er Otto mee aangestoken. Hij is er vervolgens veel enthousiaster in geworden dan ik al was. Hij handelt er ook een beetje in. Hij doet ook de merch van Delain. Als zulke passies zich mengen dan krijg je al snel zoiets. Een aantal jaar terug heb ik een whisky proeverij gedaan met een aantal vrienden. Daar was één whisky, een Laphroaig tien jaar oud, die er voor mij zo uitsprong. Ik kreeg daar allerlei beelden bij van een uitgeregend kampvuurtje op het strand. Ik werd er zo gelukkig van. Toen dacht ik, dit is echt wel gaaf! Dat heeft niets meer te maken met we gaan lopen zuipen ofzo. Maar het is wel gaaf dat een drankje zoiets kan doen. Het wordt ook ambachtelijk gemaakt. Elke whisky heeft zijn verhaal er achter. Ik heb zelf mijn verloofde ten huwelijk gevraagd met een fles whisky. Die mag pas open op de bruiloft. Dat mag duidelijk wezen. Het is echt een hobby geworden. Dat combineerde heel mooi met Delain. We hebben heel erg lang geprobeerd een Laphroaig te krijgen. Dat lukte aanvankelijk niet. Toen kwamen we in contact met de Creative Whisky Company. Die waren fan. Zij hadden wel een vat Laphroaig. Daar zijn we dan de samenwerking mee aangegaan.
Dat lijkt mij een mooi verhaal om op terug te kijken.
Ja absoluut. Dat is echt heel leuk. Ik hoop dat we nog meerdere edities kunnen doen.
Zoals net gezegd hebben jullie een eigen whisky. Jullie toeren wat af over de hele wereld. Jullie hebben ook al een mooi lijstje met muzikanten waar jullie al mee samen gewerkt hebben. Zijn er nog bands of artiesten over waar jullie graag een keer zouden mee samen werken?
Die hebben we zat eigenlijk. Dat maakt het ook zo lastig. Ik vertel mijn ambitie lijstje eigenlijk nooit in interviews. Dit omdat, als het lukt dan is het geen verassing meer. Lukt het niet, dan weet iedereen dat het niet gelukt is. Dat vind ik dan gênant.
Andere dromen dan waarvan je hoopt dat ze wekelijkheid worden met Delain? Bepaalde festivals spelen of zoiets?
Ik hoop dat we met de volgende plaat weer een nieuwe stap kunnen zetten. Weer dieper het proces in kunnen gaan. Ik hoop dat we het leuk hebben met zijn allen. Dat vind ik altijd heel erg belangrijk. Zoals ik net al zei, we hebben een super druk jaar achter de rug en dat eist wel zijn tol een beetje bij mensen. Dus ik hoop dat we gewoon allemaal een beetje een rustig festival seizoen kunnen hebben. Dan kunnen we daarna weer flink knallen met de Dance Macabre tour en voor de nieuwe plaat. Mijn doelen zijn nu wat korte termijn. Ik denk dat je dat krijgt als je zo lang achter deadlines aan gaat. Op een gegeven moment kan je langzaam weer wat verder kijken. Wat ik vooral nu hoop is dat we alles zo goed op een rijtje krijgen dat we weer vooruit kunnen kijken. Dat lijkt mij hartstikke mooi. Dan gebeuren de mooiste dingen.
Je zei net al, Dance Macabre komt eraan met Marco. Wat mogen we gaan verwachten van die shows? Kan je een tipje van de sluier oplichten?
Wat sowieso tof wordt aan die shows is het feit dat Marco Hietala erbij is. Marco is in het verleden al vaker als gast bij ons geweest op het podium. We hadden toen ook nog niet zoveel nummers met hem samen. Voorheen was dat eigenlijk dan meer omdat hij toevallig ook daar op hetzelfde festival speelde als wij. Soms speelden wij dan in het voorprogramma van Nightwish. Dan is het natuurlijk altijd zo dat hij zichzelf altijd nog aan het voorbereiden is op een grotere job. We konden eigenlijk toen niet vragen van hem om drie of vier nummers met ons mee te doen. Dat is dan teveel. Wat dus echt vet is aan deze shows is dat hij gewoon met ons mee is als extra bandlid en als gast muzikant. We kunnen nu veel meer van ons repertoire met hem gaan uitvoeren. We horen mensen vaak zeggen, zo voelt het voor ons wel een beetje. Vaak als we aan het schrijven zijn dan horen we zijn stem wel op bepaalde plekken. In die zin is het toch wel een onderdeeltje van wat jullie doen. We vinden het dus echt heel erg vet dat hij nu met ons mee gaat.
Jullie gaan dit jaar ook spelen op FemME. Gaan jullie daar nog iets speciaals doen?
Ik hoop dat we daar een nummer kunnen gaan doen wat we nog niet gespeeld hebben of een tijd niet gespeeld hebben. Ik weet dat er echt veel fans zijn vanuit dit genre die daarop af komen. Veel fanatiekelingen. Dan is het wel leuk om hen iets te geven wat niet elke show kan.
Charlotte, jij bent dit jaar ook het gezicht van FemME.
Ja man! Vet!
Wat doet dat met je als je daarvoor gevraagd wordt?
Het doet mij persoonlijk niet zoveel. Dat komt meer omdat ik denk dat het de band is die dat platform krijgt. Ik ben wel gewend aan het feit dat mijn gezicht ergens op staat, met onze eigen merch bijvoorbeeld. Ik vind het wel vet dat je als band gekozen wordt om posterkindje van een festival te zijn. Ik ben voorgegaan door Alissa. Ik vind haar een goede vriend. Een te gekke performer. Het is echt een leuk rijtje om in te mogen staan.
 
Nog een paar persoonlijke vragen:
Phantasma ben je mee bezig geweest. Komt daar nog een vervolg op?
Misschien wel maar niet binnen korte tijd. Het is de afgelopen tijd echt te druk geweest om daar iets mee te doen. Ik heb behoefte aan een beetje rust in de tent. Ik weet dat Georg dat wel ziet zitten om nog wat te doen. Oliver heeft daar ook wel zin in. Ik vond het ook zelf super belonend. Puur creatief gezien. Zoveel nummers voor geschreven. Sowieso alle teksten en het verhaal zijn door mij gedaan. Kunnen werken met één van mijn favoriete kunstenaars voor het artwork, dat is gaaf! Ik ben heel blij met het eindresultaat. Het was echt veel werk. Het was ook nog even een boek naast een cd maken. Voor mij was het echt dubbel werk. Ik denk dat voor mij het boek misschien nog wel meer werk is geweest. Omdat ik daar nog geen ervaring mee had. Dat moest ik allemaal voor het eerst uitvinden. Voordat ik dat nog een keer doe denk ik dat we wel een paar jaar verder zijn. Het zit dus niet vlot aan de horizon. Ik vind het wel gaaf om dat soort projecten te doen.
Je hebt een liefde voor aparte kunst. Die kunstwerken zie ik op Facebook allemaal voorbij komen. Waar komt die liefde en interesse vandaan? Is die liefde er altijd geweest of was die daar door per ongeluk tegen een kunstwerk aan te lopen die je gaaf vond?
Die heb ik altijd al wel gehad. Ik heb ook kunstgeschiedenis gestudeerd. Daar kon ik niet altijd mijn ei in kwijt. Kunstgeschiedenis is heel erg van de kunst van de patriarchaat. Er wordt heel veel kunst niet behandeld als je de klassieke instelling in de kunstgeschiedenis volgt. Het leuke is als je bijvoorbeeld op een platform als Instagram iemand volgt, dan krijg je vanzelf weer voorstellen om andere kunstenaars te volgen. Ik kwam zoveel gave kunst tegen. Dat wil ik dan heel graag delen. Voor mij heeft hele goede kunst een helende werking. Zoiets prachtigs werkt ook inspirerend. Dat zit er bij mij gewoon in en komt er dan ook uit. Dat gaat een beetje automatisch.
Ik vind ze echt prachtig!
Dat vind ik leuk om te horen. Ik weet wel dat als ik op mijn eigen profielen kijk en ik plaats een stomme selfie, dan krijg ik echt super veel likes. Als ik dan een kunstwerk plaats waarvan je weet dat daar dagen, weken, maanden aan werk misschien wel in zit. Dan krijg je wel eens van die reacties van, och wat grappig! Ik weet dat het dus niet iets is waar ik persoonlijk het meeste aan heb door al die dingen te posten. Maar ik heb wel zoiets van, dit is super vet en dat moet iedereen zien. Dan doe ik dat maar!
Als laatste nog even een zijsprong. Misschien wel helemaal de andere kant op. Als je jezelf zou mogen omschrijven met jouw lievelings gerecht. Welke zou dat zijn en waarom?
Stampot! Het is niet mijn lievelingsgerecht maar het is wel een beetje een zooitje. Dat past sowieso wel bij mij, een beetje chaos. Je kan er best creatief mee wezen. Je kan er eigenlijk alles doorheen gooien wat je lekker vind. Ik ben ook al niet heel selectief als het aan komt op creatieve uitingen. Kunstmuziek en ik vind alles wel tof. Je kan er ook van alles boven op gooien. Je kan er gewoon veel mee. Een goede salade werkt ook wel. In ieder geval iets waar veel verschillende ingrediënten in samen komen. Ook een beetje een mix van veel verschillende smaken.
We zijn nu op het eind gekomen van dit interview. Zoals gebruikelijk zijn de laatste woorden voor jou. Wat wil je nog graag kwijt aan onze lezers?
Het is echt super cliché maar wel heel erg gemeend. Ik kies ervoor om de mensen die ons volgen en supporten om die te bedanken. Dat maakt niet uit of het is door het kopen van cd’s, het komen naar shows, het vertellen over ons op social media. Want dat maakt het voor ons mogelijk om te doen wat we doen. Daar zijn we heel dankbaar voor. Dus bedankt en hopelijk tot ergens een keer on the road!
Dank je wel nogmaals voor je tijd en kick some ass zo meteen.
Jij ook bedankt het was gezellig.
Snel volgt het complete interview ook in video met dank aan Marleo Video.