Gizmodrome – Gizmodrome

Supergroepen zijn heden ten dage een handige manier voor muzikanten om een bandje uit de grond te stampen zonder van voren af aan te moeten beginnen met het opbouwen van naamsbekendheid.
Soms ontstaan supergroepen een stuk spontaner, zoals beschreven wordt in de liner notes van het debuut van de formatie Gizmodrome. Drummer Stewart Copeland (ex-The Police) en toetsenist Vittorio Cosma speelden al jaren in allerlei bezettingen samen in het Italiaanse zomerseizoen onder de naam Gizmo. Een soort werkvakanties. Producer Claudio Dentes stelde Copeland en Cosma voor een plaat op te nemen, Cosma stelde Adrian Belew (ex-King Crimson) voor als gitarist, Copeland bedacht Mark King (Level 42) als bassist en de studio kon worden geboekt.
De werkwijze was eenvoudig. Er werd steeds een loopje of riff bedacht dat nog dezelfde dag werd opgenomen. “With our short attention spans we’d rarely get to more than two or three runs before we were antsy to pick one and start doing overdubs”, aldus Copeland. Zo werd er twee keer een dag of tien aan materiaal gewerkt en was er een album.
De heren zijn allemaal niet eenkennig in wat ze spelen, verre van dat. Het had dus alle kanten opgekund, experimentele rock, soundtrackachtige dingen, wereldmuziek, rock. Maar uiteindelijk werd het vooral dat laatste, een rockplaat, zij het met een onweerstaanbare popvibe. Veel is van de hand van Copeland, maar ook de anderen hebben zowel in de composities als in de uitvoeringen hoorbaar veel in te brengen.
Tekstueel gaat het van heerlijke onzinteksten die stiekem toch iets blijken te betekenen (Amaka Pipa, Zubatta Cheve) en luchtige niemandalletjes (Man In The Mountain, met het heerlijke “I Got The Keys To Your Horse”-refrein) tot maatschappijkritiek (Spin This). Altijd verpakt in songs die boordevol instrumentaal vernuft zitten – wat wil je ook met deze heren – maar iedere keer in de eerste plaats weer met een ijzersterke melodie die zich meteen in je hoofd nestelt.
De songs zijn op een na – Spin This – allemaal zo’n drie tot vier minuten. Dat viel me pas later op, omdat er zo verdomd veel in gebeurt. En dan tóch nog in de eerste plaats een coherent liedje afleveren. Deze heren laten je vergeten hoe lastig dat eigenlijk is. Dat is misschien nog wel de grootste prestatie met Gizmodrome.

Gizmodrome op Facebook