Het Alkmaarse Morvigor laat op tweede album Tyrant een volwassen band horen die de Scandinavische metalscene een warm (of koud?) hart toedraagt. De folkinvloeden van debuut A Tale Of Suffering zijn bijna helemaal verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor onder andere doom en post metal.
Tyrant is een conceptalbum over de oeroude strijd tussen goed en kwaad, alleen gebeurt er iets aparts: god en de duivel worden beiden aangeroepen om een schizofrene tiran van de troon te stoten, wat uiteindelijk natuurlijk lukt. Goed verhaal lekker kort, maar de lyrics zijn zeker de moeite waard om te lezen. Het is goed materiaal voor een dik fantasy boek.
De muziek van Morvigor is te omschrijven als black metal met invloeden uit oude trash, doom en zelfs wat post metal. Black metal is de basis wat vooral komt door de ijskoude vocals van Jesse Peetoom die zo voor Satyr (Satyricon) kan invallen, mocht de beste man ooit besluiten om black metal de rug toe te keren (doet hij nooit) en zich te focussen op zijn wijn en zijn dungeon synth project Wongraven. Jesse’s grunt is lekker diep en daardoor hoor je wel wat death metal maar de basis blijft toch black metal, wat je vooral hoort in de geweldige riff na vijfeneenhalve minuut in The Martyr’s Ascension.
Het mooiste nummer is Blood Of The Pelican. Een track met geweldige opbouw die heel het kwartier niet één keer verveelt. In mijn terugblik heb ik gezegd dat post metal echt niets voor mij is, in dit nummer raakt het me wel. Het wordt niet overgoten met drama en dat zorgt voor een enorm mooi gelaagd nummer met een geweldige black n roll riff als outro.
Punknummer Tyrant is natuurlijk een mooie afsluiter en ook een knik naar Immortal en hun vaak op TMF’s Wet & Wild uitgezonden nummer Blashyrk (Mighty Ravendark), maar dan met een veel betere drummer (sorry Abbath).
Conclusie: Morvigor heeft zijn geluid gevonden en kan alleen maar beter worden. Tyrant laat een volwassen band horen die steeds dichter bij zijn eigen geluid komt en daardoor steeds beter, diepzinniger en creatiever lijkt te worden.
Op een schaal van 1 tot 10:
8,5
Morvigor – Tyrant
288
vorig bericht