Als ik mij vanavond naar de Cacaofabriek in Helmond begeef, is dit de tweede Pink Floyd tribute in een week tijd. Vorige week was ik aanwezig bij The Australian Pink Floyd in de 013, een band waarvan men zegt dat dit de benchmark is v.w.b. Pink Floyd tribute bands. De lat ligt dus hoog voor het Nederlandse Infloyd, de meest toonaangevende tribute band van Nederland…
Een direct vergelijk van de nummers zal vanavond niet opgaan. Waar ik vorige week nog een setlist gepresenteerd heb gekregen waar alle bekende bekende nummers in vertegenwoordigd waren, zullen veel van deze nummers de grote afwezige zijn van vanavond: vanavond staat in het teken van de albums Animals en The Final Cut.
Met name laatstgenoemde album heeft een aparte reputatie: het is het laatste album waar Roger Waters nog deel uitmaakte van de groep. De spanningen in de groep maakten dat ze na de opnamen ieder hun eigen weg gingen, oftewel niemand heeft ooit deze nummers door de originele band live mee mogen maken. Vanavond is dus een van de unieke avonden dat dit door een tribute band kan, en ook nog eens in een integrale uitvoering van het album. Wie verwacht een populaire set mee te gaan maken, die gaat bedrogen uitkomen, vanavond is het smullen voor de die-hard fans!
De band trapt af met het album The Final Cut. In het begin wordt de gitarist geplaagd door technische problemen, je ziet hem kabels ompluggen en er alles aan doen om het te fixen, terwijl de rest van de band ongestoord doorgaat. Na enkele minuten doet alles het weer, een bevestigend knikje tussen zanger en gitarist en dat hoor je ook: vanaf dat moment valt alles op z’n plek.
Infloyd weet de reputatie die ze inmiddels hebben snel te bevestigen. Ik heb vele vertolkingen van bands gehoord van Pink Floyd nummers, van een incidentele cover tot enkele van de vele bands die hun hele repertoire aan deze tijdloze muziek wijden. Velen vallen door de mand omdat ze de rust, die nodig is om deze nummers live correct te vertolken, niet mee kunnen geven. Eerlijk is eerlijk, de stem van zanger Marco klinkt niet helemaal het zelfde, maar de band weet wel de vanzelfsprekendheid aan de uitvoeringen mee te geven.
Het is duidelijk te merken dat er geen Serious Talent gehyped bandje op het podium staat waarvan men wil zeggen dat men er bij was. De blikken zijn naar voren gericht, en voor en na de pauze vindt men het podium belangrijker dan de bar: men wil genieten! De sfeer in de gezellig volle zaal is dan ook bijzonder goed te noemen, en wekt associaties op met het optreden van John Illsley (Dire Straits) 2 weken geleden.
Er valt wel wat te zeggen over het feit dat met regelmaat telefoons de lucht in gaan. Maar men laat dan ook weinig van de achterwand onbenut om een indrukwekkende licht- en videoshow neer te zetten. Niet alleen het oor, ook het ook wil wat he!
Het goede nieuws van de band is het slechte nieuws voor mij: ze spelen zo’n lange set dat ik niet tot het einde kan blijven i.v.m. het halen van mijn trein. En in het laatste gedeelte van de set komen ze ook tegenmoet aan de toch wel latent aanwezige verwachting van het publiek: de klassiekers. Jammer, maar ook al heb ik ‘slechts’ de mooie integrale live uitvoeringen van twee fenomenale albums gehoord, het was een bijzonder mooie en sfeervolle avond!
Infloyd – Cacaofabriek (Helmond) 17/03/2018
387
vorig bericht