Uit Californië komen donkere, sferische pop nummers in de voetsporen van grote namen uit de jaren tachtig.
De nummers op dit album zijn een mix van post-punk, pop, new wave en gothic. Fans van The Cure en New Order zullen hier ongetwijfeld enthousiast worden. Het album is donker en somber, frontman Blake Voss vertelt dat de nummers onder andere gaan over de onophoudelijk stroom van informatie die via het internet over de mensheid wordt uitgestort. Er komt geen eind aan, we raken er verslaafd aan en kunnen niet meer zonder, ik zelf ook niet. We moeten onszelf zien te overtuigen dat we dit moeten veranderen.
Het eerste nummer Baby Sounds schetst een beeld van een androïde die bij volle bewustzijn ontwaakt. In het proces van leren om voor zichzelf te denken, komt hij erachter dat bepaalde beslissingen ook de levens van anderen beïnvloed. Het gaat over een robot die worstelt met gedachten over liefde, dood, geweld en sterfelijkheid. Het is tevens een metafoor hoe de moderne mens zich door de gemeenschap manoeuvreert.
Vandal Moon werd in 2012 opgericht en heeft diverse personele mutaties gekend. Anno nu bestaat de band uit Blake Voss op zang, gitaar en toetsen, en Jeremy Einsiedler op de drum machines en synthesizer. Blake Voss heeft het hele album geschreven en opgenomen. Er zijn bijdrages van Logan Sky (Visage, Boy George), het synth-pop duo Vvevvolf en zangeres Nicolette Vaughn (artiestennaam Nico). Het album is geproduceerd en gemixt door Shawn Ward (FM Attack) en gemasterd door Peter Maher (Depeche Mode, U2, The Killers, Patti Smith).
De nummers zijn donker en sfeervol, en het is opvallend hoe goed de stem van Vaughn past in het nummer Boy Drinks Girl. Veel synthesizer werk in combinatie met de wat tragere melodielijnen scheppen precies de sfeer die Voss voor ogen gehad moet hebben. Dit is een uitermate interessant en erg mooi album.
Vandal Moon – Wild Insane
251
vorig bericht