My Own Army – A Medicine Show

Het is alweer vier jaar geleden dat ik kennis maakte met de Rotterdamse rockformatie My Own Army. Het album Too Many Faces liet toen een band horen die het principe van rock mooi wist uit te dragen. Vier jaar later kom ik het kwartet weer tegen met de EP A Medicine Show.
Ten aanzien van Too Many Faces klinken de vijf composities op A Medicine Show wat zwaarder en smeriger. Meer rock waarbij de klei of olie nog onder de nagels plakt in het gitaar georiënteerde geluid van de band. De mengelmoes van Radiohead en Nirvana is wat meer verschoven naar laatstgenoemde band en dat is nog altijd te wijten/danken aan het stemgeluid van Herman de Kok die vooral in Overboard goed van zich laat horen als een Cobainreïncarnatie. Het karakter van Overboard is langzaam en ploegend als ware het de ploeg die de vore in de akker ploegt. Wat dat betreft een mooi vervolg op de EP van Married In Concrete.
Opener Misplaces Memories is wat krachtiger en sneller en heeft een sterk rockgeluid. Vooral het gitaargeluid van Vincent Hekkert en Herman zetten een stevige muur neer waartegen drummer Sven Spierings zijn drumritmes stort en daardoor continu de beweging zoekt. Zijn drumwerk is sowieso goed aanwezig op de EP en geeft het basgeluid van Ferry Westdijk meer kracht. Ferry laat zijn bas vooral  in A Single Bite mooi resoneren en mede daardoor is deze composities gezegend met een vet geluid waarin de zangpartij van Herman helder klinkt in deze overwegend gitaarcompositie.
Handwritten aan het eind van de EP kent, zoals we inmiddels gewend zijn op A Medicine Show, een zwaar rockgeluid maar heeft een melancholische inslag in zich waardoor invloeden van Nirvana lichtelijk worden aangevuld met de vroege Pearl Jam.
A Medicine Show laat horen dat My Own Army er anno 2018 toe doet. Twee jaar schrijven leverde uiteindelijk twaalf composities op waarbij de lat hoog werd gelegd en deze vijf composities zijn opgenomen. Zwaar, log en vooral vol met rock krijgt de luisteraar een eerlijk geluid dat mooi helder en vol is geproduceerd. Ergens ontbreken er voor mij wat scherpe kantjes, maar uiteindelijk is A Medicine Show weer een fraai nieuw document in de portfolio van deze Rotterdammers.