Bij Love Machine was ik al verkocht toen ik de omschrijving “blend of Americana and Krautrock” las. Laten we wel zijn, die zie je zelden bij elkaar. Toen ik bovendien zag dat Times To Come was uitgebracht door de Nederlandse distributeur Clear Spot, die zich specialiseert in obscure rockplaatjes, wist ik dat ik dit album wilde bespreken.
Een obscuur rockplaatje is het, maar die blend van americana en krautrock kun je gelijk vergeten. Tenzij je in tegenstelling tot de rest van de wereld psychedelica tot de americana rekent. Deze vijf Duitsers maken namelijk een mengeling van psychedelica en krautrock en die twee liggen wèl in elkaars verlengde.
Dit is hun derde album en ze doen geen enkele poging om bij trends aan te haken. Neem alleen al de hoes: vijf nogal behaarde heren die zich blootsvoets op een eilandje van bloemen bevinden. Op de binnenkant van het digipack: “We Are Love Machine, and we love you.” Het mag duidelijk zijn, deze heren dragen een lieveheersbeestje naar buiten om er een fijn bloemetje voor uit te zoeken. Ook de teksten zijn een en al geloof in een betere wereld. Dystopische werelden? Welnee, “we stop to take and start to give”!
Muzikaal sluit het daarop aan. Zeven tracks die grotendeels mid-tempo zijn, met regelmatig brushes op de drums, fraai uitklinkende heldere gitaarakkoorden, fluiten en spacy klinkende synths. Effecten als echo en reverb mogen uiteraard niet ontbreken. De psychedelica is dus al duidelijk hoorbaar in de instrumentatie, maar zanger Marcel Rösche mag je daarin ook niet uitvlakken. De man heeft een stemgeluid dat ehm… enige gewenning behoeft. Het is een soort gedragen melodieus oreren wat ‘ie doet. Daarnaast heeft hij een vibrato dat niemand nog heeft aangedurfd sinds de sixties.
Het geluid is wel een stuk beter dan je gewend bent van de sixties-psychedelica. Geen dun bibbergeluidje, maar een mooie, volle sound. In de enige instrumental, Visions, gaat het tempo wat omhoog en is zowaar een fijn solerende gitaar het middelpunt. Elders wordt er eerder voor een ingetogen, mooi uitklinkende instrumentatie gekozen dan voor wilde uithalen. De lagen en repetitieve patronen die daardoor ontstaan blijven mede door het goede geluid wel een eenheid vormen.
3FM gaat dit Love Machine niet halen, maar eerlijk gezegd vind ik dat alleen maar een aanbeveling. Love Machine is eigenwijs, afwijkend en een tikkie weird. Prima eigenschappen voor een bandje. Dat ze er niet rijk van gaan worden hadden ze vast al ingecalculeerd.
Love Machine website
Love Machine – Times To Come
292
vorig bericht