De terugblik van Ron Schoonwater

Het is te merken dat ik dit jaar actiever ben geweest op muziekgebied. De keuze is enorm. In het kader van ‘deze platen mogen in uw kast (of vaak gestreamd)’ en ‘als u niet bij deze concerten bent geweest dan heeft u wat gemist’. Mijn tips en fijne muziekjes uit 2018. Ik zal er ongetwijfeld een aantal vergeten (zoals de EP van VAST), maar ik heb me deze keer beperkt tot de Rockportaal recensies. Geen volgorde van 1 tot…, maar wel bewust in een volgorde gezet. Fotografie Dave van Hout (Fever Ray) en Patrick Spruytenburg (Daniel Cavanagh). De titels zijn tevens de link naar de hele recensie. Enjoy!!! Voor allen een mooi, gezond en muzikaal 2019!

A Perfect Circle – Eat The Elephant
Eat The Elephant vraagt tijd om te groeien. Als de oester echter uiteindelijk openklapt blijkt er een fantastische parel in te zitten. De veelzijdige stem van Maynard James Keenan krijgt dan ook alle kans om te excelleren op dit uitgebalanceerde album.
Goethes Erben – Am Abgrund
Wow, wat een plaat! Het groeit, het bloeit en het boeit. Oswald Henke gaat helemaal los. Zijn theatrale show in Oberhausen maakte al impact, maar Am Abgrund is de overtreffende trap.

King Dude – Music To Make War To
Muziek die qua stijl doet denken aan Nick Cave, maar die het bekende voorbeeld laat klinken als een vrolijk koorknaapje. Music To Make War To is over het algemeen somber, donker en duister. Met soms een vleugje sarcastische humor.
Antimatter – Black Market Enlightenment
Black Market Enlightenment is een logisch vervolg op het sterke The Judas Table. Sterker nog, Black Market Enlightenment is (nog) beter dan de voorganger. Dat komt mede door het gebruik van minder voor de hand liggende instrumenten voor de rockscene. 
Hekate – Totentanz
Totentanz keert, zeker in het begin van de plaat, echter meer terug naar hun oorspronkelijke basis, neofolk. In het tweede deel van de plaat komen de klassieke invloeden meer bovendrijven. De band heeft de middeleeuwse invloed deze keer tot een minimum beperkt. Wat blijft zijn tien uiterst sterk gecomponeerde en uitgevoerde nummers.
Autumn Tears – The Origin Of Sleep (EP)
Soms neigt het naar de neoklassieke aanpak van het Russische Caprice, maar ook de pop ontmoet klassiek aanpak van een act als Dead Can Dance wordt (natuurlijk) niet vergeten. The Origin Of Sleep is een fantastisch mooi levensteken van Autumn Tears.

Peter Heppner – Confessions & Doubts/ TanzZwang
Confessions & Doubts/ TanzZwang is ongekend veel goede muziek van een artiest. Het instrumentale deel had niet zo gehoeven, maar voor het overige hoort dit bij het beste werk dat Peter Heppner tot nu toe heeft uitgebracht.
The Dark Red Seed – Becomes Awake
Becomes Awake is progressieve, soms psychedelische, jaren zeventig rock met dark folk en Americana invloeden. Dan is de omschrijving nog niet klaar, want The Dark Red Seed is niet bang voor blazers en strijkers. Zelfs light jazz invloeden zijn de band niet vreemd
Whispering Sons – Image
Het herkenbare, jaren tachtig, gitaargeluid en vooral de eigenzinnige zang maken Whispering Sons tot een geslaagde hedendaagse terugblik naar de topjaren van de postpunk.
Alice In Chains – Rainier Fog
De plaat klinkt bovendien (door de gemaakte keuzes) meer dan ooit als de oude gloriedagen van weleer. In die zin is het een prima en typische Alice In Chains plaat.

Helix – Twin
De samenwerking tussen Tom Shear (Assemblage 23) en zangeres Mari Kattman (Day Twelve, Mari & The Ghost) levert een uitstekende, aanstekelijke synth/ electropop plaat op.
Qntal – VIII Nachtblume
Het Duitse Qntal is een van de belangrijkste grondleggers die muziekstromingen als wereld- en middeleeuwse muziek weet te combineren met elektronische dansmuziek. Qntal heeft de kwaliteit om de luisteraar op hun muzikale reis mee te nemen.
Drive By Wire – Spellbound
De band rondom zangeres/ gitariste Simone Holsbeek maakt indruk met overwegend ruige, stevige rocknummers die allemaal een vleugje blues in zich dragen.
Schwarzblut – Idisi
Idisi heeft vrouwelijke zang, aanstekelijke koortjes en fantastische melodieën. De elektronische dansbare beats worden net zo makkelijk vervangen door neoklassieke bombast. 

Forming The Void – Rift
De stoner/ doom/ sludge rock van Forming The Void gaat erin als zoete koek. Indrukwekkend zwaar aangezette gitaar riffs, groezelige baslijnen en een drummer die elke rake klap met een groots gebaar lijkt te plaatsen. Daarbovenop een zanger die zijn longen uit zijn lijf aan het schreeuwen is, maar die dit uiterst zuiver doet.
Ministry – AmeriKKKant
Het album is, op basis van de laatste jaren van de band, veel beter dan verwacht. Meer variatie, maar ook meer balans tussen de elektronische en metal invloeden. De mix tussen wave, industrial en metal was misschien nog wel nooit zo goed uitgewerkt.
 
* Concerten:
A Perfect Circle + Chelsea Wolfe – Palladium (Köln, Duitsland)
Maynard zingt de sterren van de hemel. Hij laat vanavond horen van alle markten thuis te zijn. Gitarist Billy Howerdel smijt met progressieve riffs en inventieve breaks. Ook zijn samenzang met Maynard maakt indruk. DE band is in absolute topvorm.

Goethes Erben – Kulttempel (Oberhausen, Duitsland)
Eigenzinnigheid valt bij Oswald Henke (het brein achter Goethes Erben) niet te ontkennen. Perfectie ook niet. Vanavond is Goethes Erben indrukwekkend terug van nooit echt weg geweest. Gedegen en kwalitatief goed ondersteund door keyboard, elektrische gitaar en drums weet de dramatiek van Oswald de show weer eigenzinnig mooi te laten klinken.
King Dude – Willem Twee (‘s-Hertogenbosch)
Het uiterst zwartgallige gezelschap King Dude laat vanavond, onder leiding van charismatisch leider TJ Cowgill, horen dat het tonen van duistere randjes fantastische muziek oplevert.
David Byrne – Down The Rabbit Hole (Beuningen)
Deze voormalige Talking Head creëert een show die Broadway waardig is. Met een soort brassband opstelling gaan alle leden van de band swingend over het podium. De choreografie is tot in de puntjes bedacht en uitgevoerd.

Sasquatch – Merleyn (Nijmegen)
Waar het vorig jaar tijdens hun set nog wel eens stil viel om te stemmen dendert de band vanavond vrolijk door. Sasquatch verkoopt The Message (van IV) en doet dit vooral met nummers van hun laatste prima plaat Maneuvres.
Fever Ray – Down The Rabbit Hole (Beuningen)
Eindelijk een controversiële act op het podium. Het eveneens Zweedse Fever Ray laat met haar ‘rariteitenkabinet’ zien en horen dat electropop en dance duister en vreemd, maar wel lekker, kan klinken.
Daniel Cavanagh – Cacaofabriek (Helmond)
Daniel mag dan nog steeds verkouden zijn aan zijn stem is het niet echt terug te horen. OK, het zal iets minder zijn dan anders, maar met deze stem steelt hij toch de harten van de aanwezige luisteraars. Zijn innemendheid, zijn humor en, vanavond, ook zijn ongeorganiseerde zoektocht welk nummer hij nu gaat spelen. Het maakt dit solo optreden tot een speciale bijeenkomst.
 
Teleurstellingen zijn er ook. Zonder dat ik de muziek slecht wil noemen waren de platen van Dead Can Dance en Wardruna toch tegenvallers. Als je als band de lat zelf zo hoog legt is het moeilijk om er nog aan te voldoen. Ander minpunt is dat Tenhi ook dit jaar niks van zich heeft laten horen. In 2017 waren ze al aan het mixen, in 2018 is er helaas toch nog steeds geen nieuw werk 🙁