Vetrar Draugurinn (wat Ijslands is voor de Winter Geest) is gevormd rondom songwriter en gitarist Eric Hazebroek. Toen Stream Of Passion stopte zocht Eric een nieuwe uitdaging om aan te werken. Samen met getalenteerde vrienden en muzikanten creëerde hij Vetrar Draugurinn. Zo vinden we in de line up zangeres Marjan Welman (Autumn), gitarist Thomas Cochrane (Hologram Earth), bassist Arjan Heijden (Ex Acrid) en drummer Jim van de Kerkhof (Ex All For Nothing) en uiteraard Eric zelf als gitarist. Eric creëerde 11 tracks die bol staan van melancholie en diversiteit. Zo wordt je als luisteraar meegenomen in breekbare en atmosferische nummers tot denderende, laag gestemde en traag tempo tracks en alles wat daar tussenin ligt. Dit alles wordt afgetopt met de bijzondere, veelzijdige en duistere stem van Marjan Welman. Op 28 maart 2019 zal Hinterlands via Painted Bass Records verschijnen. Op de EP I (One) konden we al een aantal tracks bewonderen en kregen we al een mooi beeld bij wat we van Vetrar mochten gaan verwachten. Vetrar Draugurinn wil muziek maken vanuit hun hart. Melancholisch en somber, intens en breekbaar aan de ene kant maar ook luid en massief aan de andere kant. Ik wordt erg nieuwsgierig naar dit album. Het belooft een mooie belevenis te worden en ik laat mij helemaal meenemen.
Op een mooie zonnige dag in Zwitserland besluit ik mijn review te gaan schrijven van Vetrar Draugurinn’s Hinterlands. Een aparte beleving, aangezien de muziek stijl bekend staat als melancholisch, doom en somber. Een sfeer die totaal niet past bij hoe ik mij op dit moment voel of hoe mijn omgeving er nu uit ziet. Mijn uitzicht terwijl ik deze review schrijf: besneeuwde bergen, strak blauwe lucht, volop zon. Alles waar je heel erg happy van wordt. Bang dat dit mijn mening over dit album laat beïnvloeden, begin in aan mijn luister / schrijf sessie. Het album steekt van wal met de titeltrack Hinterlands. Loom en zwaar als een dieselmotor die nog op gang moet komen start deze track. De zuivere stem van Marjan geeft al iets verlichting en past perfect. Al snel verandert de feel van deze track van melancholisch naar een zwaarder rock gevoel. Als een goed geoliede machine dendert deze track de duisternis in. Het is gaaf om te horen dat Marjan hier ook haar rauwere randje in haar stem mag laten horen. De track sluit melancholisch af waardoor dit een perfecte opener is van het album. Van deze track verscheen ook al een bijpassende lyric video. Meer van dit? Yes please!
Verder met I Am. Deze stevige rocktrack grijpt je in de kraag. Pas als ik dieper in de lyrics duik bekruipt mij een immens gevoel van verdriet, onmacht. De diepe baslijnen, rete strakke gitaarpartijen en superscherpe drums maken dit een heerlijke track om naar te luisteren. De derde track die we op het album vinden is Second. Sereen en rustig gaat deze track van start. Een mooi rustig gitaarspel, en pakkende stem van Marjan is alles wat we nodig hebben, voor even dan. Al snel worden aangedikte passages met rustigere stukken afgewisseld zonder dat het echt helemaal vol gas gaat. The Wolves At Our Door is gelijk een track van een ander kaliber. Diepe baslijnen, wervelende drums en vlijmscherp gitaarwerk zorgen voor de diepgang van deze track. Er zitten ontzettend gave progressieve elementen in deze track wat het geheel aantrekkelijk maakt. Groovy baslijnen, wervelende drums, strak gitaarwerk en een minder hoog stemgebruik van Marjan maken dit een heerlijke groovende, up tempo track. Van deze track verscheen de audio al van op Youtube.
Verder met Mother of Northern Skies. Deze stond ook al op de EP I. Een heerlijke meezinger. Als ik het goed uitpluis en hoor dan is er aan deze track hier en daar wat gespijkerd en gefinetuned. De mix ligt ook net iets anders dan op de EP, wat prima uitpakt. Hier en daar worden noten anders aangetikt door Marjan. Het zijn gelukkig geen grote veranderingen waardoor het een compleet andere track wordt. Ze geven juist net iets meer ballen aan de track. Het was al mijn favoriete track die ik al grijs draaide op de EP. Dat is hij in deze vorm nog steeds! Death Will Come for Us gaat op zelfde wijze verder als zijn voorganger. Er wordt iets meer de beuk in gegooid, wat ons lekker wakker houdt. Dit is een iets toegankelijker nummer, wat een hoog rock gehalte heeft en prima op de betere radio kanalen past.
Pas op de plaats maken we met Forever Locked Within. Een nummer wat je bij de strot pakt. Dit nummer schreef Eric voor zijn dochter. Ook hier overvalt mij een droevig gevoel. Een gevoel wat ik al had toen ik deze live hoorde in akoestische setting. Toen werd Marjan zelfs bijgestaan door haar zus Heleen op tweede stem. Echt waauw! Ogen dicht en luisteren, voelen. Als ik in de lyrics duik dan word er teruggeblikt naar hoe het ooit was en hoe de herinneringen blijven. De cello, gespeeld door Elianne Anemaat, geeft net die extra lading in deze track. Om de jankende gitaarsolo maar niet te vergeten. Dikke duim omhoog voor deze track. Zie het maar eens droog te houden.
We gaan verder met The Narrow Path. We horen als eerste de drums die al snel gevolgd wordt door de rest van de band. Op een rustige manier, als een kabbelend beekje wat zijn weg aan het zoeken is, gaat deze track van start. Al snel wordt het beekje een flinke rivier die zeker is van zijn stuk om toch weer een vertakking te ontwikkelen en weer even op adem te komen. Prachtig om te horen hoe de rustige passages afwisselen met meer up tempo stukken. Deze track zet mij aan het denken en geeft mij een duidelijke boodschap mee. Choose your path wisely, the crossroads lie ahead. Choose not for wealth but for essentials instead. Choose your path wisely, that will lead to your true happiness. Denk daar maar eens over na wat dit voor jou betekent. Het is echt gaaf om te horen hoe er effecten worden gecreëerd door de bass wat lager te stemmen. De trillenden snaren geven een mooi effect. Wat mij betreft weer een topper! Gedaan met de rust want Wanderer is hier. Flink ronkend en met wat meer gas op de krukas razen we verder. Een prima nummer met een flink stel ballen! Voor mijn gevoel een nummer wat het live meer dan prima gaat doen. De met vlagen alles vernietigende diepe baslijnen werken hier prima.
Als volgende vinden we Bleak Earth. Ook deze was al op de EP te vinden. Ook aan deze is iets gespijkerd en een tikkeltje anders gemixt. Zo is het intro stuk weggelaten. Wat ik wel begrijp. Op de Ep was het de eerste track en dan werkt een kleine intro wel. Hier is hij overbodig en dus ook achterwege gelaten. Het eindstuk wat we vinden op de EP, waar Marjan op engel achtige manier zingt, is ook achterwege gelaten. Deze mis ik dan wel een beetje om eerlijk te zijn, maar dat is dan ook het enige minuscule minpuntje. De baspartijen hebben een ander plekje gekregen in deze track. Op de EP kreeg je een muur van bombast op je afgevuurd. Die is nu wat meer getemperd. Het klinkt nu iets minder bol maar zeker niet minder vol wat zeker niet verkeerd is. Het is nog steeds een meer dan dik prima nummer. Ook deze blijft één van mijn favorieten. We pakken wat meer rust met Twelfth Night. Dit is ook gelijk de hekkensluiter van het album. Deze track heb ik een poos geleden ook al mogen bewonderen in een akoestische setting. Ook hier werd Marjan wederom bijgestaan door haar zus als 2e stem. Beiden stemmen werkten hier ontzettend goed. Deze track gaf mij toen al meters hoge kippenvel. Dat fenomeen overkomt mij nu ook weer. Wat een prachtig, pakkend nummer. Deze track kan je het beste omschrijven als een recht in je gezicht nummer. Het laat mij klein voelen. Droom weg met je ogen dicht.
Het album om kort te gaan:
Dit album zal zeker in de smaak vallen bij mensen die houden van diepgang. Niet van dat type mensen die alleen maar kunnen praten over het mooie weer buiten of over andere onzinnige dingen. Als je houd van muziek waar je bij na kan gaan denken, je laat graven in jezelf en waar je voor staat. Als je niet bang bent om je duistere kant te gaan onderzoeken dan is dit album zeker een aanrader. Een album wat voldoende diverse tracks bevat zonder de Vetrar Draugurinn charme te verliezen. Dit is voor mij persoonlijk een album wat ik nog veel zal gaan luisteren en wat niet snel verveeld. Juist de diversiteit aan tracks maken dit een erg smakelijk album. Het type album waar je aan verslaafd raakt. Yes, dikke check!
Line up:
Eric Hazebroek – Gitaar
Marjan Welman – Zang
Thomas Cochrane – Gitaar
Arjan Heijden – Bas gitaar
Jim van de Kerkhof – Drums
Tracklist:
Hinterlands
I Am
Second
The Wolves At Our Door
Mother Of Northern Skies
Death Will Come For Us
Forever Locked Within
The Narrow Path
Wanderer
Bleak Earth
Twelfth Night
Vetrar Draugurinn – Hinterlands
291
vorig bericht