SundaySong – Signals

Atmosferische rock met een donkere ondertoon uit Finland met verrassende wendingen.
En hier is dan het vervolg op het debuut album Down Wind, Down Sea. De nummers zijn in de lijn van het vorige album, maar donkerder. Tekstueel gaat het over de dood, bezien vanaf beide kanten van de grenslijn. Muzikaal schieten de nummers heen en weer van bijna absolute stilte naar metal. Het is een mooi en afwisselend album geworden.
Ghosts is het eerste nummer en doet bij vlagen wat denken aan de Pink Floyd van de jaren zeventig, iets wat ook bij een aantal andere nummers terugkomt. Het is de melodische zang in combinatie met de melodieuze melodielijnen die de associatie oproept. Ook Hope doet hetzelfde met de luisteraar, en mede daardoor komt het nummer over als iets dat je al heel lang kent. Een stuk muziek waar je lekker bij kunt wegdromen en van kunt genieten.
Op het album horen we Markus Vanhalla als solo gitarist en het is geproduceerd door drummer Jari Heino.
Daughters Of The Moon is wat minder donker en iets meer uptempo, al blijft het tempo laag. Het laatste nummer is Beyond en dan is het album na bijna vijftig minuten afgelopen. Negen nummers lang weet de band de luisteraar te boeien met gevarieerde melodieën en veranderende muziekstijlen. Dit album kent geen minpunten en is zeker een kennismaking waard met liefhebbers van het genre.