Chains of Sanity: Metal zit in je bloed!

Ik had de eer de Russisch/Turkse band Chains of Sanity te ontmoeten na hun optreden in De Altstadt in Eindhoven. Het is natuurlijk altijd interessant een band te spreken die hard aan de weg timmert, maar extra interessant als het gaat om een band uit die contreien. Ik sprak bassist Emre Demir en gitarist Pavel Seroglazov over hun muziek en hun lokale metalscenes.
Kun je wat meer vertellen over jullie band?
Pavel: We zijn een melodic metalband met symfonische invloeden en bestaan uit zes mensen, waarvan er 5 uit Rusland komen en eentje uit Turkije. We kenden elkaar zo’n 7 tot 10 jaar van verschillende andere projecten. Na met drummer Michael en gitarist Anton verhuisd te zijn naar Nederland waar we ook werken als fysicus maakten we kennis met software engineer en bassist Emre Demir (oorspronkelijk uit Turkije). Onze drummer Mike liet hem wat van onze muziek luisteren en Emre vond het tof genoeg om zich bij ons te voegen.
In welke projecten speelden jullie eerder?
Pavel: Ik speelde in bands diep in het Siberische bos. Later hebben we een album uitgebracht onder de bandnaam De-light, te vinden op Spotify. Daarna is het gelukt om een nieuwe band te beginnen met onze nieuwe naam, Chains of Sanity. Daarmee namen we het materiaal van De-light op maar voegden we twee nieuwe nummers toe. We oefenen in Eindhoven maar onze vocalist woont nog in Siberië.
Wat zijn de plannen voor komend jaar?
Pavel: We zijn bezig een paar grote shows te regelen in Oost-Europa en misschien Italië. Dat is gepland voor juli 2020. Het is natuurlijk niet gemakkelijk voor een nieuwe band om shows te spelen op de grote podia, maar we zijn ambitieus en gaan het proberen te realiseren door middel van onze connecties.
Emre, hoe is eigenlijk de metalscene in Turkije?
Emre: Er is niet zoveel metal te vinden in Turkije. Het is niet zoals hier in Nederland waar het veel makkelijker is om shows te spelen. Door de geringe mogelijkheden op te treden in Turkije is de populariteit van metal in Turkije niet zo groot. Ook maakt de infrastructuur het moeilijk. Istanboel is gewoon ontzettend groot, en waar ik vroeger meer dan twee uur moest reizen om de oefenruimte te bereiken ben ik er nu binnen vijftig minuten.
Pavel, hoe is de metalscene in Rusland dan?
Pavel: Ook daar is de infrastructuur heel anders dan in Nederland. Hier wonen we dicht bij elkaar en zijn er allerlei muziekstijlen te vinden, dicht bij elkaar. Er zijn shows en muziekwedstrijden waar je je op kunt inschrijven. Dat kennen we allemaal niet zo in Rusland. Vanwege die infrastructuur zijn er weinig grote concerten en daarom zijn mensen minder bekend met de muziek en komen ze ook niet naar shows. En omdat er geen mensen naar shows komen worden er geen shows gegeven. Het is een vicieuze cirkel.
Hoe kom jij er dan bij metal te spelen?
Pavel: Metal zit in je bloed! En soms heb je internet in Rusland dus daar kun je metalbands vinden.
Grote bands als Epica en Nightwish speelden in Rusland. Is het mogelijk daar in het voorprogramma te komen en hoe?
Pavel: Vaak zijn het toch geen Russische bands. Maar soms, met de juiste connecties en een goede naam lukt het.
Waar zal jullie eerstvolgende optreden zijn?
Erg goede vraag, maar eerst moeten we zorgen dat onze vocaliste hier komt wonen. Zo gauw we dat hebben geregeld met haar zullen proberen shows te spelen in België, Nederland en Duitsland.