Long Distance Calling – Stummfilm (Live In Hamburg)

Toen oprichter Reimut von Bonn in 2012 de band Long Distance Calling verliet, stond het viertal David, Florian, Janosch en Jan voor een belangrijke keuze. Hoe moesten ze als band verder gaan. Besloten werd om een album op te nemen met een zanger. Deze werd gevonden in de vorm van Martin Fischer en de Flood Inside werd opgenomen. Op het vervolg Trips stond Petter Carlsen achter de microfoon. Twee uitstekende albums binnen het genre van de progressieve rock.
Toch kruipt bloed waar het niet gaan kan en werd er terug gegrepen op de basis van de band en dat betekende instrumentale progressieve rock. Het daaropvolgende album Boundless werd uitgebracht en liet horen dat de kracht van Long Distance Calling hier ook zeker ligt. Want ook deze reviewer, die niet geheel blij wordt van louter instrumentale albums, blijft als gehypnotiseerd zitten wanneer de muziek van Long Distance Calling inzet. Een succesvolle tour naar aanleiding van Boundless werd gedaan en toen de laatste show was gespeeld ging het viertal bij elkaar zitten om na te denken over een volgende stap.
Deze volgende stap werd gevonden in een set shows die omschreven werden als ‘Seats and Sounds’. Een zitconcert waarin Long Distance Calling een dwarsdoorsnede aan composities liet horen. Maar ze vonden dat het meer moest zijn dan een doodgewoon zitconcert en speciaal voor de show werden er visuele aspecten toegevoegd om de auditieve beleving te ondersteunen. Dit alles neergezet op een paar speciale plaatsen. De band werd daarbij bijgestaan door cellist Luca Gilles en percussionist Aaron Schrade.
Stummfilm is een registratie van het concert in de Kulturkirche Altona in Hamburg. Een prachtig decor dat in de filmregistratie heel mooi wordt uitgelicht en een mooi samenspel vormt met de visuele aspecten achter op het podium.
Temidden van dit alles een band die uiterst geconcentreerd, maar eveneens sympathiek en ontspannen de muziek zijn werk laat doen. Dat betekent dat je als luisteraar/kijker meegenomen wordt in een je-alles-om-je-heen-vergetend muziekconcert dat dan weer progressief krachtig, dan weer gevoelig of hypnotiserend zijn werk doet. Bijzonder is dat Long Distance Calling zich ook hier niet aan bepaalde muziekgrenzen houdt. Een mooi voorbeeld zijn hierbij de elementen van Ennio Morricone die in Like A River als vanzelfsprekend in het totale geluid zijn opgenomen.
De setlist bestaat uit composities van het album Long Distance Calling (2011), Satellite Bay (2007) en Trips (2016). Maar het album Boundless uit 2018 is zeker met vier composities zeker goed vertegenwoordigd. Speciaal is de tweede helft van het concert waar het tweede album Avoid The Light uit 2009 nagenoeg integraal wordt gespeeld, met uitzondering van The Nearing Grave waarin Jonas Renkse (Katatonia) een belangrijke rol speelt.
Uiteindelijk is Stummfilm een mooi document van deze uitstekende band. Het album zelf is zeker de moeite waard van het luisteren cq. ondergaan. In ruim twee uur word je meegezogen in de slipstream van dit instrumentele kwartet. Het optreden is daarbij ook verkrijgbaar op vinyl of Bluray. Het beeld is helder en de opnames zijn goed. Er wordt echter wel heel veel gewerkt met close-ups. Enerzijds heel mooi om te zien, maar de standpunten zijn vaak hetzelfde en op een gegeven moment had ik het optreden wel gezien om daarna het concert auditief te vervolgen. Maar dan zijn twee uur ook weer zo voorbij.