Meshiaak – Mask Of All Misery

Of ik thrashmetal kan waarderen of niet zit ‘m meestal in de drums. Dubbele bassdrums per strekkende meter vind ik doorgaans saai. Meshiaak had in John Dette (Impelliteri, ex-Iced Earth) een drummer die wèl de variatie kon aanbrengen. Laat Dette nu vertrokken zijn sinds het debuut…
Dette verliet de band omdat het reizen tussen de VS en de thuisbasis van de band, Australië, te lastig bleek. Zijn opvolger heet David Godfrey. Gelukkig laat hij grotendeels hetzelfde smaakvolle drumwerk horen als zijn voorganger. De dubbele bassdrums worden doorgaans beperkt en effectief ingezet. Ook het gitaarwerk van Dean Wells (ook Teramaze), de zang en gitaar van Danny Cammilleri en de baspartijen van de andere nieuweling, Andrew Cameron (ook Teramaze), zorgen dat het allemaal een stuk gevarieerder en subtieler is dan het gros van de thrashbands. Sterker nog: Bury The Bodies zou je zomaar kunnen omschrijven als progmetal. Nou geldt dat niet voor alle tracks. City Of Ghosts, Adrena en Godless zijn bijvoorbeeld up-tempo en kennen het nodige hak- en zaagwerk.
Toch blijft ook het hak- en zaagwerk van hoog niveau. Dom doorraggen, daar doen ze niet aan. Niet alleen beheersen ze hun instrumenten, ook qua songs gebeurt iedere keer wel iets. Zelfs in de hefstigste songs wordt gas teruggenomen, zodat je even op adem kunt komen. Camilleri is bovendien een zanger die een buitengewoon krachtige stem heeft, maar die ook op verschillende manieren kan inzetten. Op de semi-ballad Doves laat hij zowel goede cleane zang als overtuigende brulzang horen. De ene keer klinkt als het neefje van James Hetfield, op andere momenten hoor je iets alsof Savatage’s Jon Oliva de thrash ingedoken is, om vervolgens het brulpedaal weer vol in te drukken.
De productie is deze keer gedaan door Dean Wells zelf. Na de uitstekende productie van Jacob Hansen de vorige keer had Wells daar een flinke klus aan, maar het is hem gelukt. De sound is helder, instrumenten en zang zitten elkaar nergens in de weg, kortom hij is met vlag en wimpel geslaagd voor het examen.
Wederom heeft Meshiaak een album afgeleverd dat de randen van andere genres verkent en daarmee een breder publiek kan aanspreken. Metal is het, daar kan geen twijfel over zijn, maar wie én de progkant én een potje headbangen niet uit de weg gaat, moet echt eens luisteren. Laat je niet afschrikken door de maskers van de heren of de video, Meshiaak is beslist meer dan dat.

Meshiaak website