De terugblik van Ron Schoonwater op 2019

Ik heb een haat liefde verhouding met eindejaarslijstjes. Aan de ene kant vind ik het helemaal niks. Aan de andere kant lees ik ze, waar ik ze tegenkom, allemaal. Je weet nooit of je wat gemist hebt. Gelukkig mag ik gewoon mijn opvallende platen en live optredens noemen zonder volgorde van best, beter en goed.
2019 was weer een turbulent jaar. Daarom o.a. Heilung gemist in Utrecht. In 2020 begin ik weer met een nieuwe baan. Ik ga iets minder uur werken. Gaat me iets meer ruimte geven om bezig te zijn met de dingen die ik leuk vind. Daarnaast kan ik me iets meer richten op dat wat thuis nodig is. Denk ik…
Wat betreft muziek voelde 2019 niet als een exceptioneel of bijzonder jaar. Natuurlijk zijn er weer bijzondere albums uitgekomen en heb ik mooie optredens mogen zien.
Voor mij zijn de volgende albums (in alfabetische volgorde) exceptioneel:
Chelsea Wolfe – Birth Of Violence
De durf om na het succes van het elektrisch gitaar georiënteerde album Hiss Spun terug te keren naar een introverte, rustigere plaat verdient alle lof. Zeker als je het zo goed weet te doen als Chelsea Wolfe!

Evi Vine – Black Light White Dark
Lees de recensie voor mijn enthousiasme. Evi Vine heeft met My Only Son een van de mooiste nummers uitgebracht dit jaar… De hele plaat scoort ook hoge ogen.

 
Sleep Token – Sundowning
Muziek brengen die ik deels eigenlijk helemaal niet mooi vind. Maar met de gebrachte afwisseling en vooral de klasse van deze beginnende band kan het niet anders dat ik dit helemaal geweldig vind. Wat een dijk van een plaat.

TOOL – Fear Incolum
Na zoveel jaar terugkeren en eigenlijk niet al teveel veranderen. De klasse druipt er echter vanaf. Met dank aan het live optreden bij Rock Werchter deze plaat vaker geluisterd. Later kom je erachter dat je deze plaat – samen met die van Chelsea Wolfe – toch weer het meest geluisterd hebt. Groeibriljant.

UNKLE – The Road II: Part II/ Lost Highway
UNKLE staat bij mij al jaren bekend om zijn fantastische liedjes, maar vaak houdt hij dit niet een hele plaat vol. Deze plaat is echter een HIT op alle vlakken. Bezwerend, bedwelmend, swingend en prachtig gedaan.

Unto Ashes – Pretty Haunted Things
Dit jaar opvallend weinig naar middeleeuwse en/ of folk muziek geluisterd. De enige plaat die ik in dit genre mocht recenseren staat direct in dit uitzonderlijke lijstje. Dat komt mede door de eigenzinnigheid en de afwisseling die Unto Ashes weet te brengen.

Verder staan de volgende platen ook goed in jouw platenkast of streaminglijst:
Blacktop Mojo – Under The Sun
Heather Nova – Pearl
Hocico – Artificial Extinction
Massive Ego – Church For The Malfunctioned
Misery Loves Co – Zero
Model Depose – Damage Control
Ordo Rosarius Equilibrio – Let’s Play (Two Girls & A Goat)
Palais Ideal – Pressure Points
Paulina Cassidy – Phantom Gardens
The Ritualists – Painted People
Live waren de volgende optredens briljant
TOOL – Rock Werchter
Dit concert was zo goed dat ik een paar keer dacht: ‘Dit is waarom ik naar concerten ga. Zo goed, zo strak, zo exceptioneel gespeeld’. De andere band die indruk maakte op Rock Werchter was The Cure. Goed en solide spelend en met een ongekend enthousiasme gingen de wavers over het podium.
Brant Bjork – Doornroosje
Eerlijk gezegd was de verwachting vooraf niet zo hoog, maar wat een heerlijk concert was dit. Feilloos gespeeld en hulde voor de geluidsman!
Heathen Apostles – de Kaaij, Nijmegen.
Gothic country van de bovenste plank. Heerlijk strak op elkaar ingespeeld en de setting aan de Waal bij Nijmegen was natuurlijk ook fantastisch.
Whispering Sons – Valkhof festival (helaas niet in Doornroosje)
Wat was het goed tijdens het Valkhof festival. Ondanks of juist dankzij een stroomstoring die het optreden verstoorde. Het gaf een extra impuls. Mogelijk dat het optreden in Doornroosje daarna minder indruk maakte?
Leuk om geweest te zijn: Pluswelt festival in Kulttempel, Oberhausen (Duitsland) mede met dank aan Empathy Test. Maar ook De/Vision, Beborn Beton, Mesh en Girls Under Glass.
 
2020
Ik ga niet meer beginnen over Tenhi (oeps!) Sinds 2017 wordt de nieuwe plaat aangekondigd, maar het begint TOOL verschijnselen te krijgen. Dat wordt dus nog een paar jaar wachten 😉 Industrial rockband Stabbing Westward heeft echter al aangekondigd in januari met nieuw materiaal, een EP, te komen. Een mooi vooruitzicht.
Er staan ook al wat leuke concerten in de planning. Agnes Obel, Chelsea Wolfe, King Dude en Darkher zijn daar voorbeelden van. Dus dat ziet er goed uit. Verder wachten we gewoon af wat er komt en uitkomt. Er zal ongetwijfeld wel weer een lijstje uitkomen eind 2020 🙂