Psychotic Waltz – The God-Shaped Void

De Amerikaanse progressieve metalband Psychotic Waltz komt na ruim 23 jaar met een nieuw (vijfde) album. En ook nog eens in de originele bezetting.
Het ontstaan van Psychotic Waltz gaat een kleine 40 jaar terug wanneer de gitaristen Dan Rock en Buddy Lackey elkaar tegen het lijf lopen. In 1983 voegen drummer Norm Leggio en gitarist Brian McAlpin zich bij hen, waarna Buddy Lackey de band alweer verlaat. Nadat Brian McAlpin betrokken raakt bij een auto-ongeluk (de rest van zijn leven zit hij in een rolstoel), ontmoetten ze basgitarist Ward Evans. Ze spelen aanvankelijk covers. Instrumentaal, want ze hebben nog geen zanger. Na enige tijd kruist Buddy Lackey weer het Psychotic Waltz-pad en wordt aangetrokken, nu als zanger (overigens kennen we deze Lackey natuurlijk als Devon Graves). Nadat een vriend de muziek beschrijft als een ‘psychotic waltz’ wordt die naam aangenomen als bandnaam.

In de periode van 1990 tot 1996 worden vier albums uitgebracht en verwerft de band een grote populariteit. Na het vierde album Bleeding gaven de heren er de brui aan. In 2010 volgt een reünie met enkele optredens. Maar geen nieuw album. Wat er nu, anno 2020, dus wel ligt.

En wat een steengoed album is dit geworden. Steengoed, want de muziek staat nog als een huis, of beter nog als een bunker. Het oude en vertrouwde geluid met invloeden van Rush, Black Sabbath, Pink Floyd en Metallica is verrijkt met het meer moderne geluid van Ghost, Ayreon en Dark Suns. En dat maakt dat het vijftal een knappe brug heeft weten te slaan tussen verleden en heden.

Opener en eerste single Devils And Angels is representatief voor het hele album. Fluit en licht zwevende toetsen doen denken aan Ayreon. Kort daarna schudt men de schijnbare aarzeling van zich af en volgt een karakteristieke en aanstekelijke groove. Iets waar het album mee volstaat. While The Spiders Spin opent fraai akoestisch, maar gaat over in lekkere solo’s en logge gitaarriffs. Op Sisters Of The Dawn neigt men naar industriële metal maar hoor je gelijk de kenmerkende klassieke progmetal. Meeslepende gitaarsolo’s voeren je langs onheilspellende refreinen.

Naast zingen neemt Devon Graves (ook bekend met zijn band Dead Soul Tribe) regelmatig de fluit ter hand. Naast de intro van het album doet hij dat op Pull The String. Een nummer wat door de Ozzy Osbourne-achtige zang een licht satanisch karakter heeft. Maar buiten dat zorgt fluit voor een aangename verandering van sfeer.

Psychotic Waltz heeft lang aan dit album gewerkt. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, mede dankzij een dijk van een productie. Het kleurrijke en licht schizofrene cover artwork van Travis Smith past als een handschoen bij de band en haar muziek. Op 5 oktober 2020 staat Psychotic Waltz op ProgPower Europe in Baarlo. Baarlo en omgeving is gewaarschuwd. De daken kunnen verankerd worden…..