Een burn-out dreef Eilera tot het schrijven van een antigif voor de ontmenselijkende krachten in de stad, zoals hebzucht en groeiend individualisme. Ze wil het organische gevoel van de oceaan vangen in een album dat de pijnlijke ziel geneest.
Eilera is op papier een een-vrouwsband van Aurélie Potin Suau, zij is de zangeres en doet het programmeer werk. Na een EP en een demo met de band Chrysalis besluit ze definitief verder te gaan met Eilera. In 2000 en 2002 waren er onder de naam Bliss al twee demo’s gemaakt, waarbij elektronische geluiden gemixt werden met metal. In 2003 wordt de naam gewijzigd in Eilera.
Op het album waves bestaat Eilera naast Suau uit gitaristen Roni Seppänen (Wheel) en Loïc Tézénas (ex-Chrysalis), toetsenist Dominique Dijoux en drummer Toni Paananen. Daarnaast zijn er nog een aantal gastmuzikanten geweest die hun diensten hebben aangeboden: Ze Javier op akoestische gitaar, bassist Sami Hinkka (Ensiferum) , Juho Martikainen (Puer, At The Hollow) op de contrabas en Pereg ar Bagol (Skiltron) op de doedelzak en accordeon.
Het album is een veertig minuten durende, rust brengende reis, nummers met Keltische invloeden vermengd met metal. Het is een bijzondere samensmelting, de zang van Suau is een erg prettige gewaarwording. Nummers als Swa Widow, Roll With the Waves en Shades Of Blue zijn overduidelijk geïnspireerd door de eerder genoemde oceaan, waar Suau haar rust terug vond.
Het is een sterk album dat een mooi stukje rust brengt in deze hectische wereld.
Eilera – Waves
251
vorig bericht