Total Annihilation – … On Chains Of Doom

Het is niet omdat het woord ‘doom’ in een albumtitel zit, dat je ook doommetal te horen krijgt. Op …On Chains Of Doom van de Zwitserse band Total Annihilation krijg je vele soorten metal, maar absoluut geen doom. Vooral thrash en een beetje death. En ze liegen niet als ze zeggen dat ze zich hebben laten inspireren door o.m. Asphyx, Legion Of The Damned en Hail Of Bullets.
Thrash met veel moshpit-romantiek: overladen met energiek, snel, enthousiast en agressief gebeuk, met veel aandacht voor de skills van de gitaristen. Het vocale bereik van Daniel Altwegg is beperkt, maar dat vormt zelden een probleem.  Ze zitten een beetje op het niveau van een Reject The Sickness, Black Rabbit en Chalice: genoeg potentieel om buiten de landsgrenzen te gaan, maar verwacht ze nog niet meteen op het hoofdpodium van Wacken. Als ze de band bij elkaar houden, kan dat dan zeker nog gebeuren.
Twee tracks steken er met kop en schouders bovenuit: Reborn In Flesh en Dead Souls. Beide hebben een catchfrase (‘suffering, sweet suffering’ en ‘into the flesh’) waar je meteen verliefd op wordt en die ze best nog wat groter hadden uitspelen. Dead Souls is overigens een meesterwerkje in de compositie, met elkaar opvolgende korte spanningsboogjes. Als er nog een track is die mee in de top drie mag, dan wel Tunnelratten.
… On Chains Of Doom is een fijn album voor liefhebbers van snelle en agressieve thrash. Ideaal voor de kleinere concertzalen en festivals, van zodra die opnieuw de deuren mogen openen.