Het kan toch altijd weer gek lopen in de muziekindustrie. Neem nu Sven Gali die begin jaren negentig beschouwd mocht worden als zeer veelbelovend. Het debuutalbum zorgde ervoor dat iedereen zijn ogen gericht had op deze band. Optredens met April Wine, Foreigner, Pearl Jam en Def Leppard werden succesvol ontvangen. In 1995 werd dat alles gevolgd door het tweede album In Wire, maar daarna werd het stil. Heel stil en leek de band een zachte dood te zijn gestorven. Maar als een phoenix was daar dan toch in 2018 de nieuwe single Kill The Lies die nu ook op de EP met de titel 3 staat.
En alsof de tijd heeft stil gestaan laat Sven Gali met deze single zien en horen dat ze springlevend zijn. Met één voet in de rock van de jaren tachtig en één in de jaren negentig zet Sven Gali met Kill The Lies een compositie neer die zeker niet gedateerd klinkt. Dit is rock zoals we het graag horen en classic rock in een eigentijds jasje heeft gestopt. Op de EP vind je ook You Won’t Break Me dat in 2019 reeds is uitgebracht als single. Het tempo ligt een tandje lager, maar heeft eenzelfde passievol karakter. Netjes opgebouwd rond een stevige muzikale basis werkt het geheel naar een dik refrein dat meteen aanspreekt. Het klinkt vet, op de juiste momenten aangezet en vol melodie.
De nieuwe single Now wijkt wat af van het geluid dat ik ondertussen gewend ben van de band. In Now neemt Sven Gali een klein uitstapje naar de nu-metal, vooral in het begin, maar het geluid in Now wordt al snel vermengd met de poprock van bijvoorbeeld en Bon Jovi. De vijf heren weten ook in Now te overtuigen en bouwen het geheel netjes op. Behalve het stemgeluid van Dave Wanless zorgt de meerstemmige zang ervoor dat er meer ruimte ontstaat en het tussenstuk dat een aanloop is naar een spannende apotheose klinkt verdomd aantrekkelijk en interessant.
De EP kent naast de twee eerdere singles en de nieuwe single nog een vierde compositie Hurt. Hier beweegt Sven Gali zich vanuit de traditionele (hard)rock meer naar de southern rock waarin Billy Idol de zang bij Black Stone Cherry voor zijn rekening neemt. Behalve gevarieerd gitaarspel is het vooral drummer Dan Fila die hier zeker een belangrijke rol heeft in de compositie. Zijn drumspel is positief aanwezig en hij weet met zijn spel de vaart er aardig in te houden.
3 van Sven Gali is gewoon een lekkere EP met vier uitstekende composities die vanuit de classic rock goed beluisterd mogen worden. Het geheel klinkt daarmee niet gedateerd, maar juist fris en overtuigend. Een EP is voor mij wel wat te weinig en na 25 jaar mag Sven Gali zich wat mij betreft wel op mogen maken voor weer een nieuw album. Ik sta vooraan bij het beluisteren ervan.
Sven Gali – 3
290
vorig bericht