Amaranthe – Manifest

Het is knap dat artiesten in een roerig 2020 nog materiaal durven uit te brengen. Amaranthe schroomt er niet voor en zal op 2 oktober hun nieuwste werk Manifest de wereld in lanceren via Nuclear Blast. Het moge duidelijk zijn dat muziek meer dan ooit belangrijk is, zeker nu in Covid-19 tijd. Muziek verbindt en houdt je op de been. Amaranthe draait inmiddels al een aantal jaren mee en mag daarom gerust zeggen dat ik naar dit album heb uitgekeken. Afgelopen tijd hebben we hier en daar al wat videoclips mogen bewonderen die al een mooi beeld gaven van wat we konden gaan verwachten. Volgens de bio is dit het meest harde album wat de band ooit heeft gemaakt. Hoe cliché het ook klinkt, ik kan ze geen ongelijk geven. Genoeg geklets, tijd voor een review!
Het album steekt van wal met Fearless. Onheilspellend en vol gas gaan we van start. Alles wat zo typisch is aan Amaranthe vinden we terug in de eerste track. Retestrakke riffs, synths die alle kanten opvliegen, up tempo drumpartijen, catchy lyrics, poppy zanglijnen en duistere grunts. Recht in je gezicht krijg je deze track op je afgevuurd. Mooi om de poppy rustige stukken die afgewisseld worden met diepe grunts en vol gas vooruit stukken. Met vlagen doet deze track mij wat aan Nightwish denken. Hier bedoel ik de sfeer mee die er met vlagen gecreëerd wordt, episch. Wat opvalt is dat Elize en Nils vaker samen te horen zijn. Ook Nils heeft een prominentere rol gekregen op het album. Heerlijke opener. Make It Better gooit ook flink de beuk erin. Een heerlijke track waar je op mee kan gaan stampen. Ook hier vinden we weer de typische synth samples die een mooi laagje geven in de track. De afwisseling tussen de liefelijke zang van Elize en de agressieve grunts van mister GG6 werken prima samen en zorgen voor balans in de track. Ook dit nummer staat bol van bombast en smaakt naar meer. We razen nog steeds verder met Scream My Name. Voor het eerst hoor ik in deze track een dubbel stemmige grunt. Ik vraag mij dan ook oprecht af wie deze stem is die ik hoor? Is het Johan? Viral borduurt mooi verder op zijn voorganger maar dan ietsje zachter van aanpak. Misschien is dit wel de meest typerende track in deze roerige tijd waarin een virus de wereld domineert. Van deze track verscheen al een video:

We zetten weer een tandje bij met Adrenaline. Een poppy track die mij op het puntje van mijn stoel dwingt. Hier wisselen up tempo stukken elkaar mooi af met wat rustiger werk. In Strong vinden we onze eerste gast op het album. Op deze track wordt Elize bijgestaan door niemand minder dan Noora Louhimo van Battle Beast. Beide stemmen werken meer dan prima samen met elkaar. De liefelijke doch catchy stem van Elize wordt meer dan prima aangevuld door de volle rock stem van Noora. Al moet je met vlagen goed luisteren om het verschil te horen wie welke partijen zingt. Deze track smaakt dan ook naar meer. Ook van deze track verscheen al een video die mij in eerste instantie doet denken aan een befaamde clip van ene Brittney.

We zetten weer een tandje bij met The Game. Een track die je op een heel ander spoor brengt dan je zou denken. Deze track klinkt heel erg vrolijk en lief , maar als je naar de lyrics luistert ontdek je opeens een heel andere boodschap. This is not a game! Heerlijk de jaren 80 stem van Nils! We pakken het heel erg rustig aan met Chrystalline. De pakkende ballad op het album. Tevens ook het enige nummer waar een flinke peut gas teruggenomen wordt. Een mooi rustmoment tussen al het virtuoos geweld aan gitaren, basslijnen, drums,…  Ook hier werken de stemmen van Elize en Nils adembenemend. Als je daar dan ook nog het prachtige geluid van een chello bij hoort dan is de taart helemaal afgetopt.
Gedaan met de rust en we gaan vol gas weer vooruit met Archangel. Het koor in het begin van de track voorspelt niet veel goeds en dat gevoel blijkt ook te kloppen. In zekere zin doet deze track mij met vlagen denken aan Rammstein. De beukende riffs zonder poespass aangevuld met de synthloops werken prima. Live zal deze track, als we dat ooit mogen gaan beleven in deze tijden, zorgen voor menig zwiepend haar. Doe je haar met een gitaar is misschien nog beter gezegd. Mooi detail is dat Elize hier de hoogte van haar stem opzoekt. Eentje die ik nog nooit eerder bewust heb gehoord, en ja hij is hoog! Ook van deze track verscheen een prachtige clip. We gaan nog verder de vernieling in met BOOM! De track gaat van start op een dubstep achtige manier. Boom in your face! GG6 laat de grunts op rap achtige manier eruit rollen daar zou mister Xzibit nog wel eens jaloers op kunnen zijn. Dat ook Elize beschikt over een briljante humor en over de grunt techniek is wel duidelijk. Ook deze gooit zij er met glans uit. Het is wel duidelijk de boel gaat plat, BOOM. Zeker als je denkt dat de boel niet platter meer kan komt er nog ff een breakdown om daar volop de beuk weer in te gooien. Het is duidelijk, ik zit al in de schuilkelder! Tijd vliegt en we hebben nog twee tracks op de tracklist staan. Dus verder met Die And Wake Up. Deze track pakt het iets rustiger aan, maar is nog steeds recht in je gezicht. Als afsluiter vinden we Do Or Die. In deze track vinden we ook nog een gast in niemand minder dan Angela Gossow. Althans, in de clip zien we Angela en horen we haar grunts. Op het album zijn het de grunts van Henrik. Een track die een goed beeld geeft over hoe we onze wereld naar de klote aan het helpen zijn en hoe we daar wat aan kunnen doen.

Het album om kort te gaan:
Amaranthe weet zich met elk nieuw album weer wat meer op de kaart te zetten. Met elk album worden weer nieuw dingen geprobeerd die steeds weer goed uitpakken. Deze nieuwe dingen zijn dan weer een fundering voor volgend werk waar weer verder op gebouwd wordt. Het is mooi om dit proces te horen en te kunnen waarderen.
Elk bandlid heeft de ruimte om te experimenteren en dat hoor je terug. Elize’s zangpartijen worden steeds geraffineerder met elk album. Steeds denk ik dit kan no way nog beter en met het volgende album hoor je dan dat dit toch echt wel mogelijk is. Al zit het hem vaak in de details. Hoger stembereik of net dat tikkeltje extra catchy. Ook Nils heeft duidelijk zijn plek gevonden en klinkt alsof hij altijd al bij de band gehoord heeft. Zijn stem is dan ook een prachtige aanvulling die hopelijk nog lang mag gaan blijven. De baspartijen zijn steeds meer de diepte in gegaan en klinken alsof ze een tornado kunnen verslaan. Ik verbaas mij nog steeds dat Henrik de grunts uit zijn strot krijgt in een tempo waar ik mijn tong al 20 keer in de knoop had liggen. Een duracell konijn op Redbull aandrijving is er niks bij. Dikke thumbs up! De drumpartijen mogen zeker ook benoemd worden. Ook deze worden meer dan strak gespeeld. Met plezier heb ik dit album mogen beluisteren en grijsdraaien. Deze plaat werkt meer dan verslavend en ik betrap mij dan ook met regelmaat dat ik een nummer aan het zingen ben in mijn hoofd. Kortom een prima plaat die voor een lichtpuntje zorgt in deze  vreemde tijden van geen live concerten. Voor liefhebbers van poppy, toch met een flink stel ballen metal tracks zal dit album een must have zijn.
Line Up:
Elize Ryd – Zang
Henrik “GG6” Englund Wilhelmsson – Zang
Nils Molin – Zang
Olof Mörk – gitaar en toetsen
Morten Løwe Sørensen – Drums
Johan Andreassen – Bass
Tracklist:
Fearless
Make It Better
Scream My Name
Viral
Adrenaline
Strong
The Game
Crystalline
Archangel
BOOM!
Die And Wake Up
Do Or Die