Marble – S.A.V.E.

Stevige melodische metal uit het Noord Italiaanse Mortara op het tweede album van Marble.
Marble heeft iets met afkortingen en albumtitels. Het debuut uit 2008 droeg de titel A.t.G.o.d. en ook nu staat er weer een afkorting. Het nieuwe album is een bonte mix zware gitaar riffs, krachtige en agressieve riffs, lange gitaar solo’s in combinatie met doordachte toetsen partijen.
De band wordt in de lente van 2003 opgericht dor drummer Mirko Lasagna en bassist Daniel Fleba. De band wordt op dat moment gecompleteerd door gitarist Omar Gornati, toetsenist Jacopo Marchesi en zangeres Annalisa Ferraris. Tijdens live shows wordt de band aangevuld door gitarist Paolo Beretta die al snel vast bandlid wordt. Aan het eind van 2006 besluit de band een tijdelijke pauze te nemen en Ferraris, Lasagna en Marchesi verlaten de band. De andere drie leden gaan door en weten drummer Gianluca Bassignani en zanger Giancomo Cherubini te strikken voor de band. Met de teruggekeerde Marchesi wordt in 2008 het eerste album opgenomen.
Daarna blijft het lang stil rond de band, tot nu. Het nieuwe album S.A.V.E. heeft nog wel wat personele wisselingen meegebracht. Naast Beretta, Gornati, Marchesi en Fleba staan nu zangeres Eleonora Travaglino en drummer Norman Ceriotti. De mix van melodische metal en extreme metal vormen een subtiele combinatie met de frisse vocalen van Travaglino. De teksten van het album verhalen over menselijk gedrag, de drie goddelijke deugen geloof, hoop en liefde, en de zeven hoofdzonden.
In het nummer 30 Silver Coins, een nummer gerelateerd aan Hoop, horen we de donkere, rauwe vocalen van Maurizio Caverzan (In-Sight) wat het nummer een extra donker tintje geeft. Het nummer gekoppeld aan Wraak is A Darker Shade Of Me waar de band ondersteund wordt door een strijkkwartet. Het maakt het nummer tot een oase van rust tussen al het overweldigende geluid van nummers als Heartless Disease, What Leads Us To en To Feed The Worms.
Timelines begint rustig met mooie en breekbare vocalen, gaandeweg wordt het nummer steviger en komen de gitaren opzetten. Dertien jaar wachten op een vervolg is lang, maar in het geval van Marble is het zeker de moeite van het wachten waard geweest.