Yes, the Zombie is back! Met dank aan Rob heb ik eindelijk een complot die ik kan volgen. De industrial groove machine laat op The Lunar Injection Kool Aid Eclipse Conspiracy horen niets van de oude glans verloren te hebben. Sterker nog. Af en toe neigen de nummers zelfs iets teveel naar Rob zijn eigen verleden. Luister maar eens naar The Triumph Of King Freak (A Crypt Of Preservation And Superstition) of The Ballad Of Sleazy Driver. De kunst is wel dat Rob Zombie er een extra twist aangeeft door de swingende samples die hij erin stopt. Bovendien is de productie minder massief dan zijn oude platen. De productie geeft daarom meer ruimte aan de individuele muziekinstrumenten. Deze plaat laat daarnaast ook een ander gezicht zien. Humor en horrorverwijzingen blijven echter de hoofdingrediënten bij Rob Zombie. De titels alleen al zijn een ontdekking op zich. Om een paar voorbeelden te noemen The Satanic Rights Of Blacula, Hovering Over The Dull Earth en What You Gonna Do With That Gun Mama? Zo kunnen we nog wel even doorgaan met mooie titels voor soms korte nummers en intermezzo’s. Het country and western genre is deze keer ook niet veilig, want met 18th Century Cannibals, Excitable Morlocks And A One-Way Ticket On The Ghost Train kunnen de cowboylaarzen lekker los op de dansvloer. The Eternal Struggles Of The Howling Man klinkt als typisch Rob Zombie, maar kent erg relaxte tussenpauzes en een spacy einde. Het vreemd rustige akoestische intermezzo The Much Talked Of Metamorphosis zorgt voor een uniek rustpuntje op de plaat. Nummers als Shake Your Ass – Smoke Your Grass en het rustige bluesy Boom-Boom-Boom zorgen om verschillende redenen voor een glimlach. De plaat duurt niet erg lang. Het zijn zeventien nummers in 41 minuten. Soms duurt het uitspreken van de titels langer dan het nummer zelf. Gelukkig heeft het wel die kwaliteit die we wensen te horen van deze markante man. Soms is weinig meer en meer is weinig. Of zoiets…
Rob Zombie
Rob Zombie – The Lunar Injection Kool Aid Eclipse Conspiracy
327
vorig bericht