Michal Lapaj is sinds 2003 lid van Riverside en wist met de band met zeven albums (inter)nationaal diverse successen te verkrijgen en speelde op grote festivals en deelde het podium met Dio, Europe en Dream Theater. Daarnaast is de bijdrage van deze toetsenist ook te vinden op albums van Behemoth, Lunatic Soul, Me And That Man en Antigama.
Na twintig jaar als bandlid brengt Michal Lapaj zijn eerste solo-album uit en treedt daarmee enigszins in de voetsporen van Riversidezanger Mariusz Duda. De tien composities op het album zijn opgenomen tussen 2016 en 2021 en laat de voorliefde van Michal voor het Hammondorgel, piano en de analoge synthesizers duidelijk horen. Qua karakter ligt het album dan ook meer in het verlengde van de muziek van Luncatic Soul of het album Eye Of The Soundscape van Riverside dan het vertrouwde progressieve rockgeluid van Riverside in het algemeen.
Het album bestaat grof gezegd in twee delen. Het ene deel wordt gekenmerkt en gedomineerd door de instrumentale muzikale schilderijen die Michal neerzet in passievolle composities met een ambient karakter.
In Where Do We Run ligt er een kleine industrieel accent in de basis waar ongetwijfeld drummer Artur Szolc een bijdrage aan heeft geleverd. Daarnaast is de voorliefde voor de synthesizer van Michal sterk aanwezig en lijkt een invloed van Jean Michel Jarre ten grondslag te liggen aan de muzikale opvoeding van Michal. Bij In Limbo en Unspoken ligt het gevoel meer aan de oppervlakte. Michal creëert hier een droomwereld die in een repeterende mantra zorgt voor een lekkere muzikale trip waar je gelukkig niet in blijft hangen. Je ontkomt bij het horen van de muziek ook weer niet aan een sci-fi-idee waarbij de albumtitel Are You There wellicht een boodschap zou kunnen zijn voor eventueel leven in het heelal.
Voor het andere deel van het album heeft Michal de hulp ingeroepen van Bela Komoszynska (Sorry Boys). Haar (vrouwelijke) stemgeluid is bijzonder en maakt van Shelter een liedje in de indiehoek en gebruikt ze haar stem in Fleeting Skies meer als klankbord/-schaal of instrument. Ten opzichte van de het wat ingetogen muziekspel vraagt ze verdiend de aandacht. Een andere zangstem heeft Michal gevonden in Antimatterzanger Mick Moss. Shattered Memories heeft een langzaam en enigszins zwaar karakter maar is wonderschoon. Het warme stemgeluid van Mick Moss past helemaal in de setting die Michal muzikaal heeft doen ontstaan. Hoewel Shattered Memories vrij toegankelijk is, kan een klein progrockaccent niet ontbreken.
Daarnaast is Mick Moss ook te horen in Flying Blind (dat samen met de prelude Pieces ook nog integraal op het album te vinden is). Dit is verreweg mijn favoriet op het album. De teksten van Paulina Kimbar-Lapaj (echtgenoot van Michal) weten de sfeer van de compositie precies te treffen. In het begin word ik meteen gepakt door de sfeer en wanneer Mick begint te zingen, blijkt mijn voorliefde voor David Sylvian bewaaarheid te worden in deze ingetogen compositie. Hoewel er weinig uitschieters zijn muzikaal is het hier weer de herhaling en het ingetogen karakter waardoor je meteen helemaal zen lijkt te worden en gehypnotiseerd stiekem hoopt dat dit nog uren gaat duren.
Are You There is een fraai eerste solo-album van Michal. Het is geen progrock en je zult affiniteit moeten hebben met instrumentaal synthesizer/hammondmuziek. Ik blijf alvast het album nog vele keren even draaien, want Michal heeft me wel getroffen met zijn muziek.
Michal Lapaj – Are You There?
758