PESCH – B52 (Eernegem, België) 06/08/2021

De coronamaatregelen voor concerten en festivals lopen in Nederland en België niet altijd gelijk. Ook in België is het voor organisatoren en publiek soms wat zoeken wat er kan en hoe. De waarom-vraag wordt al lang niet meer gesteld. Iedereen maakt er gewoon het beste van met de spelregels die op dat moment gelden. Zo beleefde PESCH, het EBM-project van Peter Slabbynck, Sam Claeys en Chesko van Red Zebra en Der Klinke, zijn live-vuurdoop in de relatief bescheiden club B52, als aanloop naar de officiële wereldpremière op de Sinner’s Day voorafgaand aan het W-Festival in Oostende. Daar deelt PESCH de affiche met gevestigde waarden als Front 242, the Neon Judgement, VNV Nation en Whispering Sons. Omdat afgaan dan geen optie is, was er eerst een try-out voor een klein publiek.
Uiteraard komen alle vier tracks van de eerste EP Melba langs. Die werden in Eernegem aangevuld met alweer drie nieuwe tracks. Dat is – opgeteld met een reeks aangekondigde concerten na Oostende – alvast goed nieuws voor het voortbestaan van de band. Begonnen als een los idee om de tijd te doden tijdens de corona-radiostilte is dit op kousenvoeten uitgegroeid tot een band met allure en potentieel.
De set in de B52 startte met de nieuwe track Comming To A Boil. In plaats van het voor het genre klassieke misttapijt koos PESCH daarbij voor een kleine waterkoker die vooraan op het podium wat waterdamp verspreidde. Een leuke gimmick voor de eerste rijen in een club, maar op een festivalpodium zal dat grapje toch moeten uitvergroot worden.  Comming To A Boil was wel meteen het bewijs dat PESCH meer is dan een uit de hand gelopen grap: een heel dreigende sfeer en haunting lyrics, volgens het boekje van de EBM. De rolverdeling is ook duidelijk: Slabbynck mag een eind loos gaan aan de microfoon en Chesko en Claeys staan broederlijk naast elkaar cool te wezen op identieke synths. Zij doen ook de backings. Muzikaal is dit top en Slabbynck houdt het – voorlopig/voor zijn doen – visueel bescheiden.  Hij begint aan de set met een dikke jas en we vermoedden dat er een soort striptease zou volgen met dan per track telkens een ander T-shirt, wat hij eerder al eens deed bij Red Zebra – maar dat komt niet. Het jack gaat uit en klaar.
PESCH gaat verder met drie tracks van Melba: Low Libido, No Handshake (gaat niet over coronapreventie) en What’s Wrong With People?.  Het publiek  is inmiddels helemaal mee en hoewel de organisator heel duidelijk heeft gemaakt dat er mondmaskerplicht is voor het publiek en dat er vooral niet gedanst kan worden, zijn er in het publiek enkelingen die de grens aftasten tussen heupwiegen en dansen. Kan ook moeilijk anders, want deze EBM is gemaakt om op te dansen. Na deze reeks is er nog het op Facebook aangekondigde en ook al op de dansspieren werkende Sneaker Preacher om dan helemaal te knallen met Let’s Invade America, de track waarmee PESCH op de rails gezet werd en de grootste hit van PESCH tot dusver. Sam Claeys komt dan vanachter zijn synth om vooraan het podium de backing vocals naast Peter Slabbynck te brengen. Die laatste beëindigt het nummer door zijn monitor eerst te slaan en dan te knuffelen.
De set wordt afgesloten met het hopelijk ironisch bedoelde Our Accountant Says We Need A Hit, Because We Are Financially Deep In The Shit. Na deze avant-première in de B52 zou ik alvast niet twijfelen om nog even door te gaan met PESCH. Die hit, die komt wel.
https://pesch.bandcamp.com/