The Dirty Denims: Wij mogen Rockpalast doen. Hoe vet is dat!

The Dirty Denims uit Eindhoven kwamen net voor het jaareinde met het leuke live-album Raw Denim op de proppen. Dat leek ons wel een mooie kans voor een praatje bij een biertje met de band, wat uitdraaide op een coronasafe interview via mail. Maar het werd wel een leuk digitaal gesprek met frontvrouw Mirjam van The Dirty Denims. (foto: Willem Wouterse)
 
Een clubtour in Spanje, een live-album, op tournee met Thundermother, … Het lijkt wel of jullie een bucketlist aan het afvinken zijn?
Mirjam: Inderdaad, nu je het zo zegt ja, haha! Vlak voor corona hadden we al wel echt het idee dat het de goede kant op ging, dus het was extra balen dat het soms toch voelt dat je tegen wordt gehouden door de maatregelen. Ik denk wel dat we nog verder hadden kunnen zijn zonder dit allemaal. Maar ondanks alles, hebben we nog steeds veel dingen kunnen doen de afgelopen tijd en hebben we gave dingen op de planning voor dit jaar, mocht het door kunnen gaan natuurlijk. Wat in ieder geval door kan gaan – ook wel een bucketlist-dingetje – is dat we een OffStage-sessie gaan doen voor WDR Rockpalast. Dé Rockpalast! (legendarische TV-show waar bands als Airbourne, Guns ’n Roses en Golden Earring concerten speelden). Eind februari wordt dat opgenomen en het is zonder publiek, maar hoe vet is dat! We bestaan natuurlijk al even (onlangs zijn we 15 jaar ‘geworden’) en ik heb nog steeds elke week het gevoel dat het weer beter gaat. Het is goed om die groei te voelen.
Is het toeval dat dat allemaal samenkomt of zijn jullie bewust een tandje bij aan het steken?
Mirjam: Ik denk dat het een samenkomst is van 15 jaar lekker doorgaan, doorzetten, niet tegen laten houden door tegenslagen, waarvan we natuurlijk nog steeds wel in een hele grote zitten. Fan voor fan groeien, ik vind het geweldig. Het is super gaaf dat we een clubje met heel betrokken muziekliefhebbers om ons heen hebben, die maken dat het het allemaal waard is. Dat is waar je het voor doet. We hebben grote ambities, al maakt de crisis vooruit plannen wel wat lastig. We zijn er dus wel heel bewust mee bezig, maar op dit moment is het ook vooral kansen pakken wanneer ze te pakken zijn. En doorzetten. Sommige dingen – zoals de Thundermother-tour – is een uitvloeisel van iets wat al langere tijd geleden is gestart. We hebben er echt enorm veel zin in. Het publiek van deze band heeft veel overlap met potentiële liefhebbers van onze muziek, dus we hopen dat het mag en kan en dat in 2022 weer veel nieuwe mensen onze muziek mogen leren kennen.
Die clubtour in Spanje, was dat op aangeven van het Spaanse label Ghost Highway Records waar jullie mee samenwerken?
Mirjam: Eigenlijk niet, al heeft dat wellicht geholpen. Lestrato Rock Conciertos nam zelf contact met ons op, of we graag een tour wilden doen in Spanje. En dat midden tijdens de eerst helft van de crisis. Dus ik dacht: ‘ja leuk, maar uhhhh ik denk niet dat ‘m dat gaat worden’. Een paar weken later hadden ze een tour geregeld. Daarna was het vooral bang afwachten of het ook echt kon gaan gebeuren. Toen november 2021 dichterbij kwam en het er wel echt uit begon uit te zien dat het kon gaan gebeuren, hebben we een crowdfunding campagne opgezet. En de zes shows die we hebben gespeeld waren heel gaaf. Daar hadden we alleen maar van kunnen dromen, dat we zo’n mooi eerste tourtje konden doen.
Zou die tour zonder dat financiële duwtje van de crowdfunding echt niet gelukt zijn?
Mirjam: Dit was voor ons ook een eerste keer. Eigenlijk zag ik dat nooit echt zitten, crowdfunding. Maar ben nu toch blij dat we het hebben gedaan. Het was ook wel echt nodig. Normaal gezien speel je heel veel optredens in een jaar en dan kun je geld sparen voor zulke kansen die financieel niet veel opleveren maar wel nieuwe fans. Maar dat potje was er nu dus niet. De fans en familie en vrienden hebben ons daar heel erg mee geholpen, ongelofelijk hoe vet. Ik merkte ook dat het je weer dichter bij de mensen brengt. Je voelt je nóg meer geneigd om te communiceren, van tevoren en ‘on the road’. Niet dat we weer snel een crowdfunding zullen doen hoor. Dat is toch wel een dingetje wat je niet te vaak wilt doen. Maar dit was voor ons het goede doel en de goede timing.
Hoe waren de reacties in Spanje? Ik vermoed dat corona de live-beleving al eens wat in de weg stond of hebben jullie daar niets van gemerkt?
Mirjam: Tijdens onze tour begin november 2021 was er in Spanje vrij weinig te merken van corona. Gelukkig! De enige regel op dat moment waren mondkapjes binnen. Maar als mensen eenmaal op hun plek stonden konden die vaak wel af. Dat hadden we er wel voor over natuurlijk, voor een tour midden in corona-tijd. Gelukkig waren de cijfers toen dus laag. En je merkte dat mensen misschien nog wel extra zin hadden om die live-energie te voelen. Voor sommigen waren wij het eerste concert sinds hele lange tijd.
Was dat live-album al langer het plan of kwam er toevallig een livestream-concert langs dat jullie netjes konden opnemen?
Mirjam: Er werd wel al wat langer om gevraagd door fans, maar het idee kwam eigenlijk redelijk ‘on the flow’. We hadden een studio-opname gepland voor één liedje (Millionaire) voor de split-single met Scumbag Millionaire die nog uit zal komen in 2022. We hebben toen een preproductie-sessie gedaan in de zaal van Popei in Eindhoven, en technicus Julian Deckert nam dat op en we konden het ook meteen terugluisteren via de grote PA. Dat was echt een ideale manier van jezelf voorbereiden voor de studio. Het beviel zo goed dat in de weken daarna het idee ontstond. Want als dit zo gemakkelijk ging, waarom zouden we dan niet een middag uittrekken voor een live recording?
Een live-album zonder publiek blijft wat moeilijk voor mij als reviewer. Prove me wrong!
Mirjam: Zie het meer als een ‘live at the studio’ album dan een ‘live’ plaat. Er zijn heel veel artiesten die studio-achtige live-sessies hebben uitgebracht tijdens Peel Sessions, 2 Meter Sessies of live-sessies van radioprogramma’s. Die hebben een rauwe, pure energie, maar de muzikanten hebben wel de focus op het goed spelen van de liedjes. Bij sommige live-albums zit zó lang ‘lawaai’ van het publiek dat je dat ook wel eens skipt, niet dan?
Hoe zijn de reacties op Raw Denim bij de fans en in de reviews?
Mirjam: Heel erg goed! Vooral over de rauwe sound zijn mensen tevreden en we zijn er dan ook trots op dat onze eigen Marc Eijkhout (basgitaar) de plaat heeft gemixt. Hij is onlangs afgestudeerd aan de Volver Sound Academy in Tilburg en dit was z’n eerste grote eigen project. Meteen al zoveel goede reacties krijgen over de sound is natuurlijk een mooie voorbode voor zijn carrière als geluidstechnieker. Verder hebben we er een soort ‘best of’ van gemaakt. Van elke eerdere release (twee EP’s en drie albums) hebben we liedjes genomen, met de focus op live favorieten van onszelf en het publiek bij shows. Er zijn dus ook een aantal oudere nummers die we nu opnieuw opgenomen hebben en die bevallen onszelf én de fans erg goed. We hebben als singles vooraf dan ook bewust drie wat oudere tracks gekozen. Liedjes die misschien niet alle liefhebbers goed kennen en die zij bij deze alsnog wel ontdekken.
Welke vergelijking(en) met andere bands zijn jullie al hartsgrondig beu in reviews?
Mirjam: In het begin werd er nog regelmatig gestrooid met voor ons vaak ‘willekeurige’ bands met vrouwelijke vocalen. Zodra een vrouw een beetje rauw zingt, werden we daar mee vergeleken, terwijl de muziek verder toch vaak best wel anders is. Dat wordt wel steeds minder, misschien ook omdat we onze sound steeds duidelijker hebben gevonden, ondanks dat we het nog steeds leuk vinden om hardrock te combineren met powerpop en punkrock. Ik heb niet echt een specifieke artiest of band waarbij ik het irritant vind dat ze er ons mee vergelijken. Ik vind het eigenlijk altijd vooral een eer om bijvoorbeeld met AC/DC, Joan Jett en KISS te worden vergeleken. Het klinkt misschien gek, maar we weten inmiddels toch wel dat we naast de duidelijke invloeden toch ook wel echt een steeds herkenbaarder geluid hebben. We maken muziek die al duizend keer is gemaakt, maar op zo’n manier dat het toch heel erg van ons eigen is. Er is maar één band die ‘happy hardrock’ maakt, en dat zijn The Dirty Denims.
Ik denk dat die tour met Thundermother de eerste keer is dat jullie echt op een soort van Europese tournee gaan. Hoe hard kijken jullie daar naar uit?
Mirjam: We kijken er enorm hard naar uit. Acht shows: vijf in Duitsland, twee in België en één in Nederland (Groningen). Geen nieuwe landen voor ons dus, maar Thundermother is een te gekke band en er zijn zelfs vóórdat de tour is geweest al Thundermother-fans naar optredens van ons gekomen, alleen al omdat ze in de aankondigingen hadden gezien dat wij het voorprogramma gaan doen. We zitten echt met onze vingers gekruist, hopend dat het ook echt door kan gaan. Tegenwoordig geloof ik het pas écht als we aan het soundchecken zijn, zoals je misschien wel kunt begrijpen.
Wat Thundermother doet, had ook het verhaal van de Dirty Denims kunnen zijn. Staan jullie daar soms bij stil: wat als de Denims van bij de start bij een groot label en bookingsagency hadden kunnen tekenen?
Mirjam: Ik denk dat wij bij de start nog te veel aan het zoeken waren. We begonnen met allemaal covers en als er een eigen liedje af was, dan verviel er een cover. We wilden vooral veel optreden. Toen was het gewoon nog te vroeg. Het is wel vervelend dat de muziekindustrie vooral springt op nieuwe bands en als je het dan na 3 of 5 jaar nog niet ‘hebt gemaakt’ (wat dat ook betekent) dat het dan steeds lastiger wordt bij deze partijen. We denken dat nu, 15 jaar na onze start, echt het perfecte moment is voor partners om aan te haken. We hebben echt best wel al een behoorlijke fanbase opgebouwd, waar we ook nog eens een grote connectie mee hebben.
En onze liedjes zijn geniaal, al zeg ik het zelf, haha. Dat kan ik vooral zeggen omdat ik ze zelf niet schrijf, buiten een gedeelte van de teksten natuurlijk. Jeroen weet zoveel catchy en rockende liedjes te schrijven, dat het echt zonde is dat ze niet een nóg groter publiek bereiken. Maar we zijn dankbaar en geduldig en we werken hard. We zijn ook wel best eigenwijs en willen het op onze manier doen. De DIY-wijze bevalt ons goed. Maar we voelen aan alles dat nu het moment is om dát wat er nu is nog te vergroten. Een bookingsagency en label kunnen datgene doen wat een versterker voor je gitaar kan doen: iets wat goed is nog versterken zodat je hoorbaarder wordt en nóg lekkerder klinkt.
Met Thundermother op tournee is op veilig spelen: ook hardrock, ook een Europese band, ook female-fronted, … Met welke andere band willen jullie heel graag eens samen op tour?
Mirjam: AC/DC alsjeblieft, haha! Die zijn man-fronted en niet-Europees. Of KISS, ook prima! Maar er zijn ook wat Zweedse bands, zoals The Hellacopters en Turbonegro. En Steel Panther. Daar hebben we al drie keer support voor gespeeld, dus waarom geen complete tour? Verder staat support spelen voor Danko Jones en The Living End ook heel hoog op mijn wishlist.
Bij Thundermother zijn er al best wat wissels geweest in de band. Stel dat zij tijdens jullie tour plots zonder drummer en zangeres/gitariste vallen. Kunnen ze dan rekenen op de dames van de Dirty Denims als invallers?
Mirjam: Suzanne zou dat vast en zeker kunnen drummen, want beide drummers zijn erg goed! De zangeres van Thundermother kan geweldig zingen en heeft wel een andere stijl in zanglijnen dan mij. Ik heb laatst eens een liedje ingestudeerd van haar en dat was behoorlijk pittig omdat het zo anders is dan ik gewend ben, ook wel een stukje hoger. Lowlands schreef in hun programmaboekje eens dat mijn stem een mix is tussen die van Deborah Harry en Joan Jett, dat zou wel eens kunnen kloppen en ik zou daar tegenwoordig een likje Bon Scott aan willen toevoegen, dankzij ons tijdelijke The DC/Denims-uitstapje. Het zou wel geweldig zijn als we tijdens de Thundermother-tour eens een mix-up konden doen. Dat wij wat meedoen bij hen en zij bij ons! Overigens denk ik (en hoop ik) niet dat er snel weer wisselingen zullen zijn. Volgens mij hebben ze nu een heel goede club met toegewijde muzikanten.
Zijn er op basis van de cijfers op Spotify, Youtube, bandcamp, … nog landen waar jullie echt wel eens live moeten gaan spelen?
Mirjam: Het Verenigd Koninkrijk! We hebben best wel een grote groep volgers daar inmiddels. We krijgen ook regelmatig de vraag wanneer we daar komen. Hopelijk kunnen we er eens heen komende jaren. Verder staat Frankrijk ook op het wensenlijstje. En America en Australië, maar dat is wat lastiger gezien de enorme kosten die daarbij komen kijken. Ik ben blij dat we ze via internet in ieder geval al kunnen bereiken!
Met happy hardrock zijn jullie wel een uitzondering in de hardrock. Zijn er al tracks geschrapt omdat ze niet ‘happy’ genoeg waren?
Mirjam: Die term hebben we ooit bedacht omdat we het grappig vonden klinken en omdat er bv. wel happy hardcore bestaat. Jeroen zou de term volgens mij liever niet meer gebruiken, maar ik blijf er stug mee doorgaan omdat het zo aanhaakt bij mensen. Het blijft zo goed hangen en vaak horen we ook dat ze de term goed bij onze muziek vinden passen. Er zijn nooit liedjes geskipt omdat we per se aan die term willen voldoen. Maar Jeroen (en ik) schrijven van nature gewoon graag liedjes die goed passen binnen die term. Het zit zó in onze natuur dat dat geen beperking is. We laten er ons ook gewoon niet door beperken. Er zitten ook steeds meer invloeden in van Scandinavische hardrock en een lied zoals Creatures of the Night is niet per se ‘happy’, maar doordat wij dit met z’n vieren brengen krijgt het toch weer onze herkenbare sound. En die kun je best prima beschrijven als Happy Hardrock, vind ik.
Wat brengt de toekomst nog voor The Dirty Denims?
Mirjam= Ik hoop dat we snel weer kunnen uitgaan van meer zekerheden. Dat we echt weer wat beter vooruit kunnen plannen en dat de crisis snel voorbij is, of in ieder geval minder impact heeft op bijvoorbeeld live shows. Want met net een nieuw album uit willen we toch vooral zoveel mogelijk live spelen. Al denk ik dat we door de crisis het ook wel belangrijk vinden om vooral op leukere en betere plekken te spelen, in plaats van een aantal te behalen. Er staan ook een hoop festivals op de wishlist, vooral hardrock/metalfestivals in Europa. En we hopen dat we dit jaar een Duits tourtje kunnen regelen. We spelen regelmatig in Duitsland, maar een echte tour is er nog niet geweest, waardoor we nooit echt heel ‘diep’ in Duitsland zijn geweest. Verder willen we in 2022 ook verder met het schrijven voor nieuwe releases. Daar zijn nog geen concrete plannen voor, maar we hebben bv. al een hele tijd voornemens om met Grande Royale een split-single uit te brengen. En hopelijk maken we een start met deel 1 van een nieuw studio-album. Maar we willen vooral weer leuke live shows spelen komend jaar!