Twee jaar geleden kwam Sass Jordan met het bluescoveralbum Rebel Moon Blues en bij de recensie schreef ik toen: “Van mij mag Rebel Moon Blues wel een vervolg krijgen.” De slingers kunnen uit, want er is zojuist een opvolger verschenen, Bitches Blues.
Sass Jordan zou je kunnen omschrijven als ‘wereldberoemd in Canada’. Dáár kent iedereen haar, in de rest van de wereld is dat beduidend minder. Althans, bij het grote publiek. Artiesten weten haar te vinden als zangeres en als songschrijver en niet alleen omdat ene Taylor Hawkins ooit in haar band zijn loopbaan als drummer begon.
Rebel Moon Blues was haar eerste échte bluesrockplaat en op Bitches Blues is niets aan het recept veranderd: haar vaste band The Champagne Hookers erbij, productie van D# (haar hubbie Derek Sharp, zanger van The Guess Who) en een mengeling van covers en eigen composities, met natuurlijk die geweldige stem van Jordan en tegelijkertijd ruimte voor heerlijk gitaar- en toetsenwerk.
De covers zijn de stevig rockende opener Still Alive And Well (Rick Derringer), Chevrolet (Lonnie Young en Ed Young), een lekker trage versie met resonatorgitaar van You Gotta Move (Mississippi Fred McDowell), Sailin’ Shoes (Little Feat) en Ain’t No Big Deal On You (Litte Milton) met lekker uitbundig gitaarwerk. Jordan en The Champagne Hookers zijn net als op het vorige album niet bezig hun eigen versies uit te vinden. Wel zijn het lekker basic gehouden en met hoorbaar plezier uitgevoerde covers.
Deze ronde zijn er drie eigen tracks te vinden. Even, in het origineel van haar album Get What You Give uit 2006 een bijna jazzy pianoballad, krijgt een boogiewoogie-makeover. De shuffle Still The World Goes Round en Change Is Coming zijn helemaal nieuw. De laatste is wat mij betreft een van de beste tracks van het album, met ook slidegitaar en mondharmonica.
Rebel Moon Blues kwam met zeven tracks nog net boven het half uur uit, bij Bitches Blues stopt na acht songs de teller net boven de 27 minuten. Vind je dat te kort dan is de oplossing simpel: draai ze achter elkaar. Ik vermoed dat ik dat zelf ook wel eens zal doen. Het doet niet af aan het feit dat ook Bitches Blues weer een fijn half uurtje dikke bluespret is.