Donderdagavond, kwart over acht ‘s avonds. De zaal loopt langzaam vol met fans van de muziek van Dio. De gemiddelde leeftijd ligt zeker boven de veertig, ruw geschat. Zeker tachtig procent van de aanwezigen is van het mannelijk geslacht, spijkerjasjes met opnaai-embleems, shirts met schreeuwerige teksten van Dio, Black Sabbath maar ook Iron Maiden, AC/DC en ander zwaar metaal. Kortom, we voldoen alvast aan het vooroordeel van de gemiddelde niet-metal liefhebber.
Om half negen gaan de lichten uit en zet de band Tarot Woman in. Heerlijk, even terug naar de tijd dat Dio en Blackmore door één deur konden en die prachtige albums van Rainbow maakten. Er volgt nog een Rainbow nummer, A Light In The Black en daarna is het tijd voor Neon Knights van Black Sabbath en We Rock van Dio zijn eigen band, Dio. Het is een overdonderend begin, de band staat als een huis en het publiek zingt vanaf de eerste tel mee.
Er staan maar liefst zeven muzikanten op het podium, en alle zeven hebben ze hun sporen in de rockmuziek al lang verdiend. In willekeurige volgorde bestaat de band uit bassist Johan van Stratum (Blind Guardian, Stream Of Passion, Vuur), gitarist Menno Gootjes (Focus, Black Nazareth), drummer Stef Broks (Maiden United, Textures), zanger John ‘JayCee’ Cuijpers (Ayreon, Praying Mantis), toetsenist Martijn Spierenburg (Within Temptation), gitarist Ruud Jolie (Within Temptation, Maiden United, For All We Know) en zangeres Lisette van den Berg (Scarlet Stories, Gentle Storm, Ayreon).
Zanger Cuijpers zingt het overgrote deel van de nummers, zijn bulderende vocalen wisselt hij af met krachtige uithalen. Van den Berg vult zijn vocalen aan in een groot deel van de nummers, Neon Knights bijvoorbeeld. Maar ze zingt zelf Mob Rules en het prachtige ingetogen Sitting In A Dream dat afkomstig is van het net zo mooie album The Butterfly Ball And The Grasshopper Feast. Gootjes tergt zijn gitaar zo ver als het instrument dat toe laat en ook Jolie laat zich niet onbetuigd. Het samenspel tussen de ronkende bas van Van Stratum en de donderende drums van Broks vormen een stevige basis. Toetsenist Spierenburg weet de nummers te stroomlijnen, kortom iedereen draagt zijn of haar steentje bij.
De mix van Rainbow, Black Sabbath en Dio nummers zorgt voor een perfecte muzikale avond. Bij de Dio nummers hoor je wat meer keyboard, bij Black Sabbath is het allemaal wat zwaarder ingezet. Children Of The Sea, Lady Of The Lake, Don’t Talk To Strangers en Egypt, tijdens deze avond besef je dat je deze nummers gewoon allemaal kent. Het is basismateriaal voor de rockliefhebber. Na Catch The Rainbow gaat het even vol gas met Rock’n Roll Children en Mob Rules. Daarna laat Cuijpers horen dat het niet persé allemaal snoeihard hoeft. Samen met Gootjes zet hij een fantastische akoestische versie van Holy Diver neer.
Het publiek wordt meer en meer bij de show betrokken. Er wordt voluit meegezongen met Stand Up & Shout en Heaven And Hell. Man On The Silver Mountain kennen we blijkbaar allemaal en dan gaat bij Kill The King het dak er volledig af. De afsluitende nummers zijn Rainbow In The Dark en Long Live Rock’N Roll waarna het gedaan is. Een geweldige avond en een aanmoediging om de albums waar Dio op mee doet thuis nog eens integraal af te spelen. Geweldig! En wat een topmuzikanten, grote hulde. Terwijl de band het dik verdiende applaus in ontvangst neemt knalt er nog één klassieker de zaal in, Love Is All, deze keer gezongen door Dio. En Dio zag dat het goed was.
Mocht je enthousiast geworden zijn, en dat moet haast wel, er zijn nog vier data waarop je deze memorial kunt bijwonen: 30-12 Arnhem, Luxor Live, 6-1 Hilversum, De Vorstin, 7-1 Zoetermeer, Poppodium Boerderij, 21-1 Leeuwarden, Neushoorn. Ga Dat Zien!
