De Belgishe band Lost Baron vervelde van een kwartet naar een trio, waarbij gitarist Bert voortaan bas speelt. Misschien heeft dat mee de koerswijziging van de band ingegeven. In eerdere releases ontwaarden we nog een streep stoner, maar op het eind vorig jaar uitgebrachte album Dark Messiah zal je dat niet of nauwelijks vinden. Met dit album zit Lost Baron in de slipstream van hun landgenoten Cobra The Impaler en Bark, maar dan nog een versnelling hoger en een tandje harder.
De groove is heel aanwezig in de sound, maar niet op zo’n manier dat je hier meteen en uitsluitend het etiket groovemetal op zou kleven. De dik aangezette groove wordt gecombineerd met het agressieve en militante van de hardcore (met name in de meebrul-koren) en ook nog met een vage blackmetal-vibe voor sommige nummers. Ergens tussen Sepulturaen Pantera in.
Voor een trio komen ze op dit album met een heel volle en zelfs dichtgetimmerde sound, met zelfs af en toe wat tijd en ruimte voor een welgemikte solo. Producer Martin Furiaheeft opnieuw degelijk werk afgeleverd, al heb ik persoonlijk liever dat de vocalen nog wat prominenter vooraan in de mix zitten.
De lat ligt voor elk nummer hoog en weinig nummers steken echt met kop en schouders boven andere uit. Mijn favorieten zijn naast de vooruitgeschoven single Dark Messiah nog Mass Control, Devour The Lambs en het furieuze Mask Of Sanity.
https://lostbaron.bandcamp.com/album/dark-messiah