A Life Divided speelt electro-rock met een flinke dosis jaren tachtig gevoel. Zanger Pfangger was fan van de metal helden van de jaren tachtig, Schrijver en producer Damkohler was meer fan van de synth-wave it die jaren. Samengevoegd levert dat dan electro-rock op. De insteek van het nieuwe album is dan ook om dertien nummers in de donkere alternatieve stijl van de band te laten klinken als een jaren tachtig productie.
De band heeft enkele radio hits in Duitsland gescoord en is op toer geweest met onder andere Apolcalyptica, Unheilig en Oomph waarna ze als headliner door gingen in een uitverkochte clubtoer.
De band is daar goed in geslaagd, een nummer als Dry Your Eyes bevat stevige gitaar riffs maar is rijkelijk overgoten met een sythesizer sausje. De rode draad in de nummers is de eindigheid van alles, het bedreigt ons leven en onze liefde, maar kan ook comfort bieden bij angst en pijn.
Met dertien uitstekende nummers weet de band bijna een uur te vullen. Een uur met nummers als Addicted, Servant en The Ordinary. En luister eens naar Enemy, onbewust gaan de gedachten toch naar die jaren tachtig, het heeft wat weg van Adamski en toch weer niet. Het geheel is een boeiend album geworden zonder enig moment van verveling.