Twee covers dus. One lenen ze van de Amerikaanse poprockband Three Dog Night, die het op hun beurt eind jaren ’60/begin jaren ’70 in handen kregen van songsmid Harry Nilsson. Het nummer krijgt een ruimzittend doom-jasje aangemeten, maar kan zijn pop-roots nooit helemaal verbergen. Het songschrijverstalent van Nilsson kan je zelfs niet negeren als je het echt zou willen. Een beetje een rare keuze daarom, deze One-cover.
Prayers For Rain van The Cure is een ander paar mouwen. Deze track van het fantastische album Disintegration schreeuwt in zijn oorspronkelijke versie al om een remake in doomrock/metal-sferen. The Cure stond op dat hele album al heel dicht bij doom, wel nog in de synthpop-regionen. Deze cover doet met zijn agressieve gitaren meteen denken aan Type O Negative, en dat kan misschien ook moeilijk anders met twee voormalige Type O Negative-leden in de rangen.
De cover van Prayers For Rain bestaat in een ‘gewone’ versie van meer dan zes minuten en een radio-edit van iets meer dan vijf minuten. De verschillen zijn miniem.
Op 30 oktober staan ze in de Baroeg in Rotterdam. Als je dit vinyltje bij de merch ziet liggen, zou ik niet aarzelen.