A Trust Unclean – Parturition

Soms denk je van te voren al te weten wat je ongeveer gaat horen, als je de titel van een album ziet langs komen in de lijst met nieuwe releases. Death metal uit Engeland… ach het zal wel weer een dertien in een dozijn bandje zijn die het willen maken. Man wat had ik het fout in dit geval. De Britse heren, die als band bekend staan als A Trust Unclean, brengen met hun mini album een debuut uit wat nog lang in m’n oren zal klinken en goed is voor een hoop superlatieve termen. Explosief, ontstellend precies en bruut hard. De term death metal dekt de lading hier niet meer, extreme brutal f*cking metal is meer van toepassing… De speakers in de huiskamer hebben een enorme workout gehad.
Het album is maar kort, ongeveer dertig minuten en is voorbij eer dat je er erg in hebt. De acht nummers, waarvan de eerst eigenlijk een intro is, razen in een onmenselijk tempo voorbij. De dubbele basdrum is in veel passages nadrukkelijk aanwezig, maar het stikt ook van de heerlijke intermezzo’s waar zelfs een behoorlijk melodieus toontje de kop op steekt. Alles wordt voorzien van een werkelijk geweldige scream, die soms ook meer”stemmig” is.
Afwisselend is het ook, zoals bijvoorbeeld het einde van Exonerate, wat eindigt in een traag dub/achtig stukje met daar achter een vriendelijke piano deuntje. Van het nummer is ook recent een videoclip uitgebracht die zeker de moeite waard is, de heren hebben best wel humor. Het contrast kan overigens niet groter want Aeon, het volgende nummer, trekt zo hard van leer dat het voelt alsof men de deur intrapt als een enorme woeste viking. Het album staat bol van de verschillen, de band heeft heel goed door gekregen hoe men de rustigere stukken goed kan gebruiken om de interesse er in te houden. De ene keer is dit met een aandoenlijk virtuoos deuntje, de andere keer is dit door een lome trage riff. Lang duren de rust momentjes overigens nooit, want al gauw gaat het weer vol gas.
De vocalen zijn sinds de vorige EP over genomen door Kyle Lamb, die een iets schellere scream heeft dan zijn voorganger. De drums worden bespeeld door Noah Plant. De vorige drummer had al een behoorlijk niveau, maar de felle blastbeats en zeer scherpe pauzes die momenteel mijn speakers verscheuren zijn een genot om te horen. Het album is eigenlijk te kort en smaakt naar meer, zeker de performance live zijn we zeer nieuwsgierig naar geworden. Als de jonkies van de overkant van het water dit live ook zo strak kunnen neerzetten, wacht ze in het genre een enorme toekomst en mogen bands als Decapitated, Thy Art Is Murder en Monuments gaan uitkijken voor deze concurrentie.
Tracklist:

1. Parturition
2. Dominion Over Bone
3. Exonerate
4. Aeon
5. Apex
6. To Encompass and Eclipse
7. Repurposed
8. Aetherius

Bandleden:
Kyle Lamb – Vocals
Steven Hunt – Guitar
Mikey Gee – Guitar
Bobby Hembrow – Bass
Noah Plant – Drums