Wat me al snel opvalt is dat het begrip thrashmetal niet heel prominent aanwezig is. The Fear Industry heeft die thrashelementen wel in zich. Nochtans niet in het begin. Dat wordt namelijk in eerste instantie door het baswerk van bassist Maks. De snelheid komt er aardig snel in waarbij Alex en Nol sterke thrashriffs uit hun gitaren weten te persen zweept drummer Spit het geheel even op. Zanger Drittt klinkt over het algemeen vrij krachtig hoewel hij in de meer clean vocals wel wat steekjes laat vallen. Ook in Blood Red Revolt komt het thrashgevoel naar voren. Hier klinkt Drittt veelzijdig wat de compositie ten goede komt. Door een fraai verthrashnelling in te zetten krijgt het net dat beetje extra tempo.
Toch liggen de overige composities voor mij, vooral zangtechnisch, meer in het straatje van Disturbed. A Promise From The Ghouls heeft ook hier een intro dat basgerelateerd is. De overeenkomst met Disturbed ligt in de clean vocals. Ook bij Endless Chapter krijg ik sterk dat gevoel, hoewel Drittt ook vervaarlijk in de buurt komt bij Ozzy met zijn wat nasale stemgeluid. The Cancer In Your Soul is daar weer een goed voorbeeld van. Prettige rock met een gecombineerd stemgeluid en een mooie rustige gitaarsolo als toetje.
…And Winter Comes is een instrumentaal opzetje naar Inner Plague dat weer een logger en zwaarder karakter heeft. Dat wordt mede bepaald door de riffs in de basis van de compositie. Tussendoor wordt er even pas op de plaats gehouden met een mooie gitaarsolo en komt bassist Maks wederom even om de hoek kijken.
Naar het einde van het album toe raak ik wat in verwarring want Venom Skies is strak neergezet maar krijgt plots een nogal jazzy karakter dat ondertussen gevoed wordt door een wat zenuwslopend stuk gitaarspel waarvan ik niet geheel weet of het me aanspreekt. Via het eerder genoemde thrashy The Fear Industry gaat Abstract Rapture in Hollow Soul de kant op van het stoner-/grungegenre. Het tempo is een stuk lager en de zang is niet optimaal en dat blijft nog even zo in de afsluiter Ego Non Te Absolvo. Het stonerelement is er wel uit, maar over de hele linie sluit deze compositie het album niet optimaal af en vind ik de zang aan het eind niet fijn om naar te luisteren.
Hollow Motion is niet een slecht album, maar heeft me ook weer niet gegeven wat ik hoopte te horen. Maar dat is ook niet heel gemakkelijk. Want wat mag je verwachten van een nieuw album. Abstract Rapture is een leuke band, maar brengen met Hollow Motion niet een album af dat ik koester.