Ace Frehley – Spaceman

Ace Frehley heeft een nieuw solo-album uit. Dat is goed nieuws voor fans van old-school classic rock en ook voor fans van KISS. Het album kreeg de titel Spaceman, naar de bijnaam die Frehley had in zijn tijd bij KISS.
 
Ace Frehley zal voor altijd bekend staan als de eerste gitarist van KISS. Hij was er bij van 1973 tot 1982. Toen werd hij uit de band gezet vanwege overmatig drank- en drugsgebruik. Hij vervoegde KISS in 1995 en bleef toen tot 2000. Inmiddels is de band tussen Ace Frehley en Gene Simmons en Paul Stanley weer goed.  In die mate zelfs dat Gene Simmons bas speelt op twee tracks van Spaceman: Your Wish Is My Command en Without You I’m Nothing.  Die laatste werd zelfs mee geschreven door Simmons. Het zijn twee tracks die inderdaad wel een zekere look & feel van KISS hebben en die tot het beste van dit album kunnen gerekend worden. De hernieuwde vriendschap tussen Frehley en de andere leden van KISS zou ermee te maken hebben dat Frehley reeds twaalf jaar helemaal nuchter is.
 
Als geheel  is Spaceman een prima album met degelijke classic rock en op bluesrock geënte hardrock. De man kan nog steeds een fraaie riff uit zijn gitaar schudden en ook als songschrijver is hij niet onverdienstelijk. Spaceman is best vermakelijk, maar moet het stellen zonder songs die je echt van je sokken blazen. Uit een aantal tracks blijkt duidelijk heimwee naar Frehley’s periode bij KISS. Rockin’ WIth The Boys is er één van, maar ook Pursuit Of Rock ’n Roll. Frehley’s versie van I Wanna Go Back van Eddie Money is een beetje zoutloos.  Dan zullen luisteraars vast meer plezier beleven aan bv. Mission To Mars, een uptempo rocker met een knappe gitaarsolo. Een andere parel is Off My Back, een oer-Amerikaanse mid-tempo stampede waarin Frehley afrekent met het verleden. En opnieuw met een verschroeiende solo zoals alleen Frehley die kan brengen. Het afsluitende Quantum Flux toont dat Ace Frehley niet uit één vaatje tapt. In deze track begint hij akoestisch om dan over te schakelen op instrumentale progrock. De track duurt ruim zes minuten, maar verveelt voor geen noot. Dat krijgen alleen de besten voor elkaar.