De band heeft twee wisselingen in de formatie gehad, nieuwkomers zijn gitarist Sam Soderlindh en bassist Joel Fox. Het album staat vol met aanstekelijke rocknummers. Geen snoeiharde nietsontziende rock, maar melodieuze nummers voorzien van aanstekelijke refreinen en dito koortjes. Het titelnummer Soul Survivor begint als een stevig popnummer, krachtige zang onder een gevoelige melodie. De stem van Tave Wanning blijft prettig om te horen, zowel in dit ballad-achtige nummers als in steviger nummers, zoals het openingsnummer Adrenalin. Love Is Like Poison is het volgende nummer, lekker uptempo en ook hier valt de tweede stem weer duidelijk op. De gitaarpartijen in dit nummer zijn strak en meedogenloos, snelle riffs stuwen het nummer voort.
Break The Silence heeft een wat apart muzikaal intro maar daar wordt snel een donkere gitaar riff ingegooid. De zang is in het begin wat dreigend, het geeft het nummer wat onheilspellends mee, een soort waarschuwing. Een lekker vet aangezette intro kondigt het nummer Shock Me aan. Een heerlijk melodieuze uptempo rocker met een meer dan pakkend refrein. Af en toe is de lijn met pop wel heel dun, luister maar eens naar de eerste tonen van Crash. Maar dat duurt niet lang, dan wordt er weer flinke rock gespeeld.
Het hele album duurt net geen vijftig minuten, en er staan twaalf uitstekende nummers op. Met dit album heeft de band bewezen geen eendagsvlieg te zijn. Goede muzikanten, doordachte nummers en pakkende melodieën, meer heeft een goed album eigenlijk niet nodig.