De White Elephant is een metafoor voor een diepgewortelde angst dat je hele dagen met je meedraagt. Met het album wil Aeveris je bewust maken van deze angst en je willen melden dat je deze angst moet omhelzen om ervoor te zorgen dat het uiteindelijk ten goede van je komt in plaats dat het jou verandert in een lelijk mens.
Muzikaal verpakken ze dit in strakke energieke composities waar ze melodie en kracht uitermate goed inzetten. Drummer Louis van der Linden is daarbij vaak de katalysator in het geheel. In Scepter is hij nadrukkelijk aanwezig en zorgt zeker geregeld voor opzwepende momenten. Met de zang van Louis Soenens daarbij krijgt het sowieso een sterk karakter. In Scepter zijn naast de eerder genoemde bands naar mijn idee ook wat invloeden van Children Of Bodom aanwezig.
Zanger Louis Soenens laat op het album horen dat hij van vele markten thuis is. De krachtige uithalen van hem worden gesierd met fraaie clean vocals en bij tijd en wijle zou zijn stem ook prachtig passen in de muziek van Alice In Chains (iets dat bi Fields Of Troy ook al opgevallen was). In het titelnummer White Elephant komt dat voor mij sterk naar voren. Het lijzige, wat nasale, zanggeluid past hier mooi op de groovende riffs die Jeffrey Behiels en Dennis Wyffels neerzetten.
Extra heftig tekeer gaat Aeveris in The Great Demise of in Shapeless, dat ergens op een heavymetalmanier start, maar waar het gevarieerde geluid van de band voor de nodige wendingen zorgt. De melodie is weer mooi opgebouwd op de heavy basis en de vette riffs veroorzaken een soort van breakdown waarin bassist Pieter Nyckees en drummer Louis zich zeker niet onbetuigd laten. Het subtiele gitaarspel dat de band erdoor heen weeft geeft net dat beetje extra.
Verder mogen we concluderen dat White Elephant gewoon veertig minuten vette metal is met daarin goede melodieën. De rem wordt nooit tot zelden ingetrapt en het energieleven blijft hoog. Voor mij is Made Of Guilt een kleine uitglijder op het album. Ergens past het gewoon niet en zorgt het ook niet voor een neurologische impuls. Voor de rest een prima album en ze verdienen het zeker om naast hun kleine tour ook op het podium bij Alcatraz aanwezig te mogen zijn.