Aeverium zal op 30 november 2024 hun nieuwste album de metal wereld in katapulteren. Ik leerde deze band kennen op het FemME festival en was gelijk onder de indruk van deze band. Ik moet dan ook eerlijk bekennen dat ik een aantal jaar geleden de band uit het oog ben verloren. De Corona pandemie heeft veel bands geen goed gedaan en overleefden deze niet. Aeverium dus wel. Na de spilt met hun platenlabel nam de band de touwtjes in eigen handen en startte een crowdfunding. Deze word behaald en het album wordt opgenomen bij Parabol Audio (Manuel Cohnen). Een paar weken geleden benaderd zanger en bandlid Marcel Römer mij met de melding dat er weer nieuw materiaal gemaakt is en deze gereleased gaat worden. Ook volgde de vraag of er interesse was om een review te schrijven. Daar kon ik geen nee tegen zeggen. Dus here we go!
Het album steekt vol gas van wal met Return To Sender. Een heerlijk up tempo nummer wat volop ruimte bied voor blast beats, bombast en pakkende riffs. Top dit af met de rauwe stem van Chubby en de zachtere doch pakkende stem van Vanessa. Blij te horen dat de band hun sound en mojo niet verloren is. Verder met Living In Elysium. Van deze track verscheen eerder een videoclip.
Geweldig hoe gothic invloeden mooi samensmelten met de meer industrial vibes. De track lijkt redelijk rechttoe rechtaan maar is toch pakkend genoeg om boeiend te blijven. Job wel done! Bij Lost And Found wisselen pakkende riffs afgewisseld met wat rustigere passages om vervolgend weer een tandje stampwerk toe te voegen. Ook worden hier end daar wat Duitse lyrics gebruikt die net dat tandje meer power geven aan de track. Ik betrap mijzelf erop dat ik goedkeurend mee zit te knikken op de beat. Bedenk er ook nog een vuile mimiek bij. Yes! Prima track! Als volgende vinden we de track die er geen doekjes om wind. Whatever laat een andere kant horen van Vanessa. Daar waar zij eerder liefelijk en ontzettend zuiver mag uitpakken mag ze hier ook wat meer de venijnige kant van haar stem laten horen. Een track die ook een duidelijke boodschap meegeeft. Dat we meer de whatever houding mogen aannemen in een maatschappij waar iedereen wat over je vind. Waar mensen steeds meer onzeker worden hierdoor. Dus WTF whatever! Ik hou hem erin. Verder met de titeltrack van het album The Secret Door. Hier mogen we even op adem komen tussen al het brute geweld van de vorige nummers. Het is een prachtige ballad. Niet zo zoetsappig maar wel met genoeg ballen. We vinden nog steeds bombast maar dan zonder de subtiele stukken te overrulen. Gedaan met de rust. Breaking The Silence beukt weer verder. A Look Back verteld het verhaal van iemand die terug kijkt op zijn leven. Een terugblik net voor je overlijd. Heb ik alles wel goed gedaan? Heb ik alles wel gezegd? Een prachtige adembenemende ballad. Ik kan de engelen haast horen zingen. We gaan verder met Don’t make Me Sad. Een track die met vlagen op vocaal gebied wat lijkt weg te hebben van VNV Nation. Ook in deze track vinden we een vlijmscherpe gitaarsolo. Met Herzlinie komen we al een redelijk eind op het einde van het album. De band maakt hier gebruik van gastzanger René Anlauff van Heldmaschine. Je zou zweren dat je de stem hoort van mister Till. Erg gave aanvulling. Noemenswaardig is ook hoe gaaf de stemmen van Vanessa, Marcel en René samensmelten en elkaar complimenteren. Van de track verscheen ook al een videoclip.
The Last Song doet anders vermoeden. Het is gelukkig niet de laatste track. We mogen nog even genieten van een track die klinkt als een Weense wals maar dan wel met een Flinke vleug metal er overheen gegoten. Als hekkensluiter vinden we Safe Harbour. Een track die doet vermoeden dat we met een ballad gaan eindigen. Al snel kom ik er achter dat dit niet het geval zal zijn. We mogen nog een keer genieten van alle kunsten die de band ons te bieden heeft. Ook van deze track verscheen al een videoclip.
Het album om kort te gaan.
Het is mij duidelijk geworden waarom ik deze band altijd al gaaf heb gevonden. Ook heb ik gemerkt door deze review te schrijven hoe zeer ik deze band toch gemist heb op muzikaal vlak. Ik ben blij te horen dat de band hun mojo niet is verloren en dat zij nog steeds de muziek maken die zij graag willen maken. Zonder regels, zonder stempels. The Secret Door laat horen dat de band door behoorlijke stormen is gegaan de afgelopen periode. Deze stormen hebben gezorgd voor genoeg inspiratie voor een album. Een album met genoeg boodschappen in voor wie ze wil horen. Gevoelige onderwerpen worden niet geschuwd. De lineup veranderingen hebben de band ook geen windeieren gelegd. Het is duidelijk te horen dat deze band hard aan het werk is om te groeien en nog grotere podia en festivals zal gaan aandoen.
Tracklist:
Return To Sender
Living In Elysium
Lost And Found
Whatever
The Secret Door
Breaking The Silence
A Look Back
Don’t Make Me Sad
Herzlinie ft René Anlauff (Heldmaschine)
The Last Song
Safe Harbour (bonus track)
Line up:
Vanessa Katakalos – zang
Marcel “Chubby”Römer – zang
Andreas Delvos – keys
Bodo Stricker – drums
Maarten Jung – gitaar