In 2015 debuteerden ze met het album At First Sight en Neon Gods is hun tweede release, een EP met 5 songs. Vier daarvan zijn eigen tracks. De clichés worden daarbij niet geschuwd. De koebel in All Messed Up bijvoorbeeld. Hoe jaren tachtig wil je het hebben? Maar goed, het zijn songs met kop en staart, compleet met de lekkere hooks, de meebrulrefreinen en de koortjes die eigenlijk allemaal onvermijdelijk zijn in dit genre.
Ze hebben in het voorprogramma gestaan van Paul di’Anno en House Of Lords en ik denk dat dat ook het niveau is wat bij deze jongens past. Voorzover ik kan nagaan hebben ze niet in onze contreien opgetreden en dat zie ik ook niet zo gauw gebeuren. Niet omdat ze slecht zijn, maar simpelweg omdat er heel veel bandjes in dit genre zijn die dit ook kunnen.
Toch hebben deze jongens iets voor op veel van die concurrenten. Bij andere bands merk je vaak dat ze moeite hebben om de energie op het album te krijgen. Affäire daarentegen heeft het precies goed. Het is heavy gemixt, tot in de puntjes afgewerkt en allemaal goed in balans. En dan blijken die vier songs simpelweg heel vermakelijk.
De afsluiter is een cover, I Saw Her Standing There van The Beatles. Die krijgt een hele fijne recht-zo-die-gaat-rockbewerking mee, waarmee Neon Gods vakkundig wordt afgesloten.
Affäire heeft het goed begrepen: de beste manier om pretrock over te brengen, is met vakmanschap. Hulde!
Affäire website