Allereerst wil ik jullie feliciteren met het nieuwe album Hawaii. Het is echt fijn om naar de muziek op het album te luisteren
Dank je wel. We moeten zeggen dat het voor ons een plezier was om het album op te nemen.
De band Aisles is in Nederland wat minder bekend. Wanneer zijn jullie gestart met de band en wat kun je ons nog meer vertellen over Aisles?
Rond 2001 besloten mijn oudere broer Luis Vergara, die piano speelt, Rodrigo Sepúlveda, die gitaar speelt, en ikzelf om samen muziek te gaan spelen. We waren al vrienden toen we nog kinderen waren en later kruisten onze paden elkaar weer toen we tiener waren. Dit kwam mede door onze gemeenschappelijke interesse in muziek. Kort daarna startte onze reis met het schrijven van onze eigen muziek. We waren toen rond de 17 en 20 jaar oud.
Het duurde tot 2003 dat we het project echt vorm konden geven en maakten de band compleet door mijn jongere broer Sebastián te rekruteren voor de zang. Daarnaast kwam de uitstekende toetsenist Alejandro Meléndez bij de band en startten we met het schrijven en arrangeren van ons eerste album The Yearning.
Wat was eigenlijk de reden om te starten met spelen van progmetal?
Aisles is eigenlijk niet echt een progmetalband. We kunnen zeggen dat de band prog speelt, maar we zijn er zelf eigenlijk niet zeker van of dat ook zo is. We vinden het fijn om vrij te zijn van welk label ook dat men op ons plakt. Natuurlijk is er een niet te omzeilen invloed van diverse progbands, maar we proberen om vrij te blijven zodat ons creatieve proces niet belemmerd wordt en ons in staat stelt om originele muziek te blijven maken.
Ik denk ook dat tussen 2000 en 2004 was dat we ineens gingen luisteren naar muziek uit de jaren zeventig, zoals Genesis, Yes en Uk.
Toen we eenmaal startten met het schrijven van muziek voor ons eerste album zeiden we niet tegen elkaar: “Oké, we gaan progrockmuziek schrijven”. Ik denk dat onze diverse invloeden uit de rock, de jazz, klassieke muziek en elektronische muziek uiteindelijk resulteerde in een product dat critici categoriseren als Prog.
Op welke manier zijn jullie beïnvloed door andere bands?
Het luisteren naar andere bands is cruciaal wanneer je opgroeit. Toen ik nog een kind was en voor de eerste keer Bohemian Rhapsody van Queen hoorde, weet ik nog dat ik besloot om muzikant te worden. Vanaf dat moment zijn Led Zeppelin, Pink Floyd, Iron Maiden, Toto en later Yes enorme inspiratiebronnen geworden voor mij.
Jaren later, toen we Aisles oprichtten, besloten we om te vermijden dat we zouden klinken als één van deze bands waar we van hielden. Maar het is onmogelijk om muziek te schrijven zonder enige vorm van invloed want uiteindelijk zijn ze een deel van je geworden maar als band hebben we altijd gevonden dat we niemand moeten zouden imiteren.
Naast Aisles ben ik ook in aanraking gekomen met een andere geweldige band uit Chili namelijk Bauda. Hoe gaat het met de progscene in Chili of Zuid-Amerika?
Ja ik moet zeggen dat Bauda inderdaad een goede band is. De progscene in Chili is niet heel erg groot terwijl we geweldige bands als Los Jaivas en Congreso hebben. Dat is waarom het zo belangrijk is om reacties te krijgen van onze fans uit Europa, de Verenigde Staten en Japan.
Daar bovenop is Chili een relatief klein land. Gelukkig is muziek een wereldlijk iets en heeft een universele kracht en dat heeft ervoor gezorgd dat we over de hele wereld een publiek kunnen bereiken.
Voor mij is Hawaii een progrockalbum. Alleen de titel past er voor mijn gevoel niet bij. Waarom hebben jullie gekozen voor de titel Hawaii?
Er is een cryptische reden voor de keus van de titel. Alleen al het feit dat de titel niet gelinkt kan worden voor mensen aan een science-fictionverhaal is al iets wat we zelf leuk vinden. De naam heeft namelijk helemaal niets te maken met het eiland Hawaii. In ons verhaal is Hawaii de naam voor een bijzondere club voor bijzondere mensen in een omgeving ergens in een zonnestelstel in een hypothese over de toekomst nadat de aarde verwoest is.
Maar waarom dan Hawaii? Ik denk zelf dat het meer te maken heeft met een vrije associatie dan met een verstandelijke redenering. Het is daarbij voor de luisteraar open voor iedere interpretatie. Voor mij is het gewoon een goede naam voor een exotische en zelfs wat bizarre club.
CD1 zou ik willen omschrijven als de cd die verhaalt over het bouwen van een menselijke beschaving in de ruimte een paar jaar na de apocalypse. CD2 gaat meer over de nostalgische gevoelens over de verloren aarde.
Het was niet echt een bewuste keuze moet ik zeggen. Ze hebben gewoon allebei een andere ‘mood’. Voor ons is het een lang verhaal dat we, als het mogelijk was geweest, het liefst op één cd hadden opgenomen. Ik denk zelfs dat de beste manier om van het album te genieten gewoon is om beide albums achter te draaien zonder onderbreking.
Wat is voor de bandleden eigenlijk de essentie van een echt Aislesnummer?
Ik denk dat we in onze muziek een melancholisch gevoel en goede melodieën willen herbergen. Iets dat altijd aanwezig is in onze muziek zijn een soort verborgen beelden. Veel mensen zeggen dat onze muziek ook erg cineastisch is.
Het nummer Pale Blue Dot is ongetwijfeld geïnspireerd door de theorie ervan. Op welke maier heeft deze theorie effect gehad op jullie denken (over onze aarde en het universum)?
Er is een connectie met de theorie. Toen Carl Sagan zijn theorie over de Pale Blue Dot bekend maakte nadat Voyager 1 bij het verlaten van het zonnestelsel op 6 miljard kilometer de aarde liet zien als een kleine blauwe punt, deed hij dat om ons bewust te maken van de nietigheid van de aarde in het helaal en om te laten zien hoe fragiel onze aarde eigenlijk is.
In ons verhaal waarin alle leven op aarde is vernietigd door de mensheid zelf bedacht ik dat deze theorie meer dan eens bewaarheid werd en hoe de aarde er in de ring om Saturnus uit zou kunnen zien.
Is het jullie gelukt om deze manier van denken te verwerken in het nummer op het album?
In de aanloop naar het schrijven van de teksten voor het album heb ik mezelf gedwongen om in de geest van de visionairs zoals Gerard K. O’Neill en Carl Sagan te kruipen, om innerlijk te ervaren hoe mensen in de toekomst in de ruimte zouden kunnen leven. Ik heb heel veel gelezen, ik heb onderzoek gedaan en ik heb bijna een jaar iedere avond voordat ik ging slapen, allerlei geluidsfragmenten beluisterd over de ontdekking van het heelal.
Wat de muziek betreft hebben we in de band veel gesproken en gediscussieerd over het concept van iedere compositie. We waren in de gelegenheid om samen een week in een strandhuis te mogen vertoeven, geïsoleerd van de rest van de wereld. Een plek waar we iedere avond uren naar de heldere sterrenhemel hebben gekeken. De atmosfeer om mooie muzikale ideeën rond het idee van de ruimte te ontwikkelen was optimaal.
Club Hawaii is voor mij een zeer bijzonder nummer geworden. Wat is het specifieke idee achter deze compositie?
Zoals ik al eerder heb gezegd is Club Hawaii een exotische en bizarre club waar intellectuelen, artiesten, hedonisten en enthousiastelingen over de geschiedenis van de aarde elkaar ontmoeten en genieten van de muziek die ze nog kenden van hun tijd op aarde.
In een zeer strak georganiseerde wereld in de ruimte hebben mensen toch een plek nodig voor innerlijke ‘reiniging’ en experimenteren. Club Hawaii is de club waar dat allemaal mogelijk is. Een plek waar mensen kunnen zijn wie ze zijn zonder vooroordelen of angst, een plek voor de ‘open en vrije geesten’, een plek waar mensen niet bang zijn om te vertrouwen op hun gevoel/instinct, dromen en wensen. Club Hawaii is daarmee niet alleen een plaats waar ze de aarde mogen en kunnen vereren, het symboliseert tevens een sociëteit waar het leven gevierd mag worden zonder angst, repressie of bijgeloof.
Komt het hele verhaal rond het koloniseren van de ruimte voort uit de liefde voor science-fiction of uit angst voor een apocalypse in de toekomst?
Ik denk zelf vaak aan de huidige situatie in de wereld met zoveel conflicten, armoede en ellende. Oorlogen worden veroorzaakt door politieke, economische of religieuze redenen en het zet je te denken hoe langzaam de mensheid zich eigenlijk heeft ontwikkeld in de laatste jaren/eeuwen.
Het milieu, de omgeving lijkt te worden genegeerd, de verbranding van fossiele brandstoffen draagt nog altijd bij aan het broeikaseffect. En dat in een wereld waarin steeds minder aandacht wordt gegeven aan kunst en literatuur. Dit alles was een belangrijk inspiratiebron voor het schrijven van teksten over zoiets donkers als de uitroeiing van het leven op aarde.
Natuurlijk gaat het album ook over de menselijke geest en hoe groepen mensen, ondanks het verdriet en de eenzaamheid, nieuwe initiatieven ontwikkelen en projecten opbouwen. Daarbij is het interessant om te denken over leven in de ruimte, zowel visueel als conceptueel.
In de herfst komen jullie naar Nederland voor een aantal optredens. Wat verwacht je er
We hopen dat veel mensen onze shows komen bezoeken. Wanneer iemand die dit leest ons nog niet kent is een optreden een mooie manier om kennis te maken met Aisles want we zullen het beste van onze vier album ten gehore brengen.
We zullen heel gelukkig zijn wanneer na de tour meer mensen over onze muziek praten. We willen de progscene in Nederland bewust laten worden van Aisles en ons werk.
Ik denk zeker dat mensen deze kans mogen grijpen. Hoewel in eerdere berichten bekend werd gemaakt dat de band in september Nederland zou aandoen is dat verplaatst naar oktober.
FRI 21 OCT – SON CUBANOS, LOMMEL – BELGIUM
SAT 22 OCT – PROGROCK KAMPEN, KAMPEN- NETHERLANDS
SUN 23 OCT – BOERDERIJ, ZOETERMEER – NETHERLANDS
WED 26 OCT – PENICHE ANTIPODE, PARIS – FRANCE
THU 27 OCT – EXTASE, TILBURG – NETHERLANDS