Aktaion – Above Empires

In de ´serie´ verloren albums van 2019 ben ik uitgekomen bij het derde album van Aktaion, Above Empires. Het is het vervolg op Throne (2015) en Parade Of Nature (2016). Het doel bij het schrijven en opnemen van Above Empires voor Aktaion was om een recht-voor-zijn-raap-album te maken waarbij er veel aandacht is besteed aan de riffs, de compositieopbouw en de teksten. Puur en eerlijk, daar ging het om en daar hebben ze ruim een jaar de tijd voor genomen om dit te bewerkstelligen in Studio Fredman en Obsidian Recording Studios met Fredrik Nordström als collaborateur.
Bereid je voor op een degelijke portie metal die doorspekt is met stevige gruntpartijen en zeer melodieuze refreinen die zich al gauw als je vriend aanvoelen. De opener North Of The Sun start daarmee. Vooral in de coupletten is de muzikale achtergrond stevig neergezet en hier opereert Aktaion soms in de stijl van een band als Machine Head. Before The Face Of God lijkt daar enigszins op hoewel we hier mogen praten over melodieuze deathcore waarin het gitaargeluid overheersend aanvoelt en na een versnelling halverwege uitmondt in een mooie solopartij die weer aanzet tot een flink riffgeluid.
Dat ze kunnen riffen bij Aktaion moge ook duidelijk zijn in de single In The Blink Of An Eye. Qua karakter is het zwaarder aangezet en zorgt een trage ritmesectie ervoor dat het enorm aanspreekt met het daaropvolgende Know Peace in het verlengde hiervan. Titelnummer Above Empires is ook gezegend met deze trage stroperige basis die door zijn immense zwaarheid bijna hypnotiserend werkt. De zang is lijzig en dat komen we weer tegen in Oblivion waarin de lijzige zang vanuit die diepte voortgaat. In Oblivion is het daarbij fijn dat de basgitaar en drum even sterk naar voren komen.
In tegenstelling tot de zware grooves gaat Aktaion even goed in de vijfde versnelling met het snelle Standing Upon The Shoulders Of Giants. Het drumritme is hier de stuwende factor en maakt het een pittige compositie het album mooi afsluit.
Behalve dat de band opereert in het spectrum van Machine Head en het album zeer consistent is neergezet betreffende het algemene geluid spelen ze met de nu-metal in het groovende King Crab met daarin een mooi stuk waarin de band speelt met ritmes en intensiteit.
Above Empires is een album waarvan het zonde is wanneer dit ergens op een plank blijft liggen. De negen composities spreken stuk voor stuk aan en voelen al snel vertrouwd aan qua geluid. Lekker album van Aktaion met een degelijke portie metal die doorspekt is met stevige gruntpartijen en zeer melodieuze refreinen.