Met maar liefst twintig nummers lijkt het inderdaad een Nederending show. Negentien live nummers en als afsluiter het nieuwe nummer The NeverEnding Show dat als teaser gebruikt wordt voor het nieuwe in 2022 te verschijnen album. Alan Parsons behoeft geen introductie, ook hier in Nederland kent menig muziekliefhebber de hits Don’t Answer Me, Eye In The Sky en Old And Wise.
Parsons heeft een indrukwekkende live band weten te formeren, deze bestaat uit P.J.Olsson als zanger, akoestisch gitarist en percussionist, zanger Todd Cooper, tevens saxofonist, akoestisch gitarist en percussionist. En dan hebben we nog gitarist Jeff Kollman, toetsenist Tom Brooks, gitarist Dan Tracey, bassist Guy Erez, drummer Danny Thompson, ook allemaal als achtergrondzanger. En dan is er nog de gastzanger Jordan Asher Huffman.
De show opent met One Note Symphony, gevolgd door Damned If I Do. Dan is het de beurt aan Don’t Answer Me waarin een prachtige saxofoonsolo zit. Persoonlijk vind ik de zang van de originele, single versie mooier, maar die is van jaren terug en nummers veranderen tijdens live shows. De band vormt een mooi evenwichtig muzikaal collectief en gaat gestaag door in de set. Nummers als The Raven, Psychobabble en Don’t Let It Show volgen.
Met I Robot, Limelight en I Can’t Get There From Here zijn we over de helft van deze dubbelaar. Het is fascinerend om te merken hoe je in het concert wordt gezogen. Ook de onbekendere nummers klinken geweldig. Aan het einde van de setlist komen Eye In The Sky en Old And Wise voorbij, het publiek smult en laat van zich horen. Na ruim anderhalf uur stopt de muziek dan toch, maar het is verbazingwekkend hoe snel alles voorbij is. Een goed teken dus, goede muziek doet je de tijd vergeten. Nou, vooruit dan, nog maar een keer luisteren.