Alestorm – Dynamo (Eindhoven) 05/10/2014

Een line up van 4 bands kent deze zondagmiddag, waarvan de eerste band al om 18:15 showtime heeft en waarvan niemand minder dan Alestorm mag afsluiten. Gezien het vroege tijdstip haast ik me niet om richting Dynamo te gaan, want ik verwacht een rustig begin. Groot is dan mijn verbazing als ik zie dat zich al een fikse rij voor de nog geslote deur heeft gevormd op dit vroege tijdstip…
Opvallend is de gemiddelde leeftijd in de rij: de ID moet klaar gehouden worden en het aantal uitgedeelde “nog geen 18” bandjes is in de meerderheid. Totaal anders dan ik eerdere Alestorm concerten meegemaakt heb: daar was de gemiddelde leeftijd van de bezoeker hoger dan de meeste piraten oud geworden zullen zijn.
Ook in de zaal is merkbaar dat de concertgangers jong zijn: niet de bar is de eerste plek die zich vult maar het podium. Als een kluitje magneetjes staan de voorste rijen klaar, het ankertje uitgeworpen op het veroverde eilandje en niet van plan om ook maar een centimeter prijs te geven aan de concurrent. Ik check m’n kaartje nog eens, maar ik ben echt op het juiste moment op de juiste plek en ben niet per ongeluk een emo-concertje binnengewandeld.
Troldhaugen is de eerste band die mag openen, een band uit Ausralie. Wacky Folk Metal meets carnavaleske Progressive metal. Aloha-slingers om het lijf, gas er op en gek doen. Een band met een opkomst met een groot WFT-gehalte: lachen! Helaas blijkt deze gimmick als een rode draad door het optreden te lopen, en een gevoel dat de band een parodie van zichzelf is bekruipt me steeds meer, terwijl mijn aandacht voor de act steeds minder wordt. Een nummertje gek doen is prima, een heel optreden gek doen kan ik helaas niet serieus nemen. Tijd om naar de bar in het atrium te gaan voor een biertje.
Met de volgende band gaan we zo goed als naar de andere zijde van de aardbol: Canada. Crimson Shadows brengt Power Metal met Death Metal invloeden, en het niveau gaat ineens een stuk omhoog. Geen carnavaleske polonaises op het podium, maar een lekkere strakke straightforward set in een goed vol aan ’t stromen Dynamo waar zo’n 600 paar ogen op het podium gericht zijn.
Waar normaal gesproken een stijgende lijn in de volgorde van bands zit, gaat de ‘hardheid’ vanavond juist omlaag: Brainstorm is een Duitse band in een genre waar dat land goed in is: Powermetal. Meer toegankelijk en melodieuzer zijn kenmerkend voor de set van deze band. Opvallend is dat dit de eerste band is die het publiek een beetje los weet te krijgen. Heeft men toch niet zo veel met de harde metal maar wil men gewoon beetje mee kunnen deinen?
Hoe enthouisiast deze drie bands ook hun best doen om de zaal los te krijgen: het is duidelijk dat iedereen toch gewoon voor Alestorm komt. De zaal zit tjokvol als Monkey Island als intro uit de PA schalt, en vervolgens ingezet wordt met Walk the plank. Een mooie opener die opgevolgd met nummers die natuurlijk niet mogen ontbreken: Shipwrecked, Nancy the tavern wench, Keelhauled en Wenches & mead staan uiteraard op de setlist. Maar naast deze verplichte nummers is ook het laatste album “Sunset on the Golden age” flink vertegenwoordigd: naast het openingsnummer komen Drink, Magnetic north en Surf squid warfare voorbij. 15 nummers uit de hele historie komen voorbij. Er wordt opvallend weinig geouwehoerd door frontman Christopher en het tempo wordt er in gehouden. Uiteraard worden er een flink aantal pogingen ondernomen om te stagediven en te crowdsurfen. En na bijna anderhalf uur is het natuurlijk nog niet over en komt de band terug voor een toegift van 4 nummers: 1741, Wolves of the sea, Captain Morgan’s revenge en de uitsmijter Rum.
Voor mij heeft Alestorm weer eens bevestigd een van de beste live bands te zijn. Toch was het vanavond een beetje een tam optreden: de interactie tussen met name de frontman en het publiek was minder dan ik van hem gewend ben. Ook lag er minder focus op de aan het drumstel bevestigde minibar dan ik verwacht had. Zou dit toch de uitwerking zijn van een erg jong publiek? Want het was niet de uitbundige “bierstemming” in de zaal die ik verwacht had, het was meer een “kijk mij eens Jack Sparrow zijn” stemming. Jammer? Ach nee. Onverwacht? Een beetje…
Setlist: Mokney island (intro) – Walk the plank – The sunk’n Norwegian – Drink – Over the seas – Shipwrecked – Magnetic north – Back through time – Nancy the tavern wench – Midget saw – Pirate song – Surf squid warfare – Keelhauled – Rumpelkombo – The huntmaster – Wenches & mead – 1741 (intro) – 1741 (The battle of Cartagena) – Wolves of the sea – Captain Morgan’s revenge – Rum