Alkerdeel – Lede

Black metal die soms ver buiten de lijntjes kleurt
 
Lede is het eerste album van het Belgische Alkerdeel sinds Morinde uit 2012. In de tussentijd brachten ze o.a. The Abyss Stares Back en Dyodyo Asema uit, twee samenwerkingen met labelgenoten Gnaw Their Tongues en het Nederlandse Nihill waarop ze blackened, ambient doomnoise verkenden en experimenteerden met muziek die heftiger is en dieper graaft dan wat ze tot dat moment deden. Voorts maakten ze een split met A Den Of Robbers, een grind-, sludge- en deathcoreband waarmee je hen niet meteen zou associëren, wat resulteerde in klassieke doomy grooves en minimale noiserock, overgoten met een soms rammelend lo-fi-sausje. Zoals enigszins te verwachten was, blijft Alkerdeel op het nieuwe album dan ook ver weg van de platgetreden black metal-paden.
 
Lede trapt af met Regardez ses Yeux 1, Regardez ses Yeux 2 en Regardez ses Yeux 3. De eerste van deze trilogie zet de poorten naar de hel meteen open met drone-achtige black doom en heel stevig drumwerk. Vooral bij Regardez ses Yeux 2, een zwart noise-tapijt met daarover een franstalige conversatie die zo uit een zwart-witfilm lijkt weggelopen, heb je niet het gevoel dat je naar black metal aan het luisteren bent, maar naar een psychedelische soundscape. Maar het nummer werkt wel. Het heeft iets onbestemds dat je bij de les houdt en je tegelijk meezuigt in een heel donkere, rauwe en smerige sfeer. De  derde versie is iets meer klassieke black metal, met opnieuw de bas opvallend prominent in de mix.
 
Ook op de andere nummers is alles ranzig en gitzwart. Titeltrack Lede en afsluiter Grat Deleenaf, met meer dan 13 minuten en een heel trage opbouw toch wel het magnus opus van dit album, zijn iets traditioneler, maar nog lang geen klassieke black metalsongs. Er zijn wel meer bands die buiten de klassieke black metal-lijntjes kleuren en daarvoor het label post-black metal opgekleefd krijgen. Alkerdeel gaat hier zoveel richtingen uit en kleurt zo ver buiten de lijntjes dat één label misschien niet genoeg is. Lede van Alkerdeel is net als De Doden Hebben Het Goed van labelgenoten Wiegedood een verfrissing tussen een grote schare black metal bandjes die niet verder geraken dan een copy-paste van hun voorbeelden.