Alter Bridge – Fortress

Met  Fortress bewijst Alter Bridge nog altijd een klasse apart te zijn. Ook dit vierde album van de band staat vol met pakkende songs waarin invloeden van hardrock, metal en blues zijn samengesmolten tot een subliem geheel. Dit alles verpakt in een kristalheldere productie en een prachtige vette sound maakt Fortress tot een van de beste albums van dit jaar tot nu toe. 
Het bijzondere aan Alter Bridge is dat er tegenwoordig maar weinig bands zijn die vier albums op rij indruk weten te maken. Hierin onderscheid de band zich van veel generatiegenoten.  Vanaf het debuut One day remains (2004) maken de heren met Blackbird (2007) en AB III (2010) drie prachtplaten die niet voor elkaar onder doen. Met Fortress voegt de band er weer een schitterend hoofdstuk aan toe. Was AB III nog een perfecte mix van het melodieuze debuut en de iets zwaardere en donkere opvolger, dit nieuwe album gaat qua sound iets meer terug naar Blackbird. Maar er valt voor de melodieuze Alter Bridge liefhebbers ook genoeg te genieten. Want die combinatie van zware riffs en melodie is nou juist de kracht van de band en het ultieme platform voor zanger Myles Kennedy om te excelleren.
Kennedy klinkt op Fortress beter dan ooit en voelt zich duidelijk als een vis in het water. Hij zal als zanger bij Slash ongetwijfeld veel plezier hebben en prima muziek maken, zijn stem komt echter het best tot zijn recht in het majestueuze geluid van Alter Bridge. Luister maar eens naar het fenomenale Cry of Achilles waarmee het album opent en direct de toon zet. De machtige riffs van Mark Tremonti, de denderende ritmesectie van Brian Marshall (bas) en Scott Phillips (drums), het catchy refrein en daar overheen die geweldige stem van Kennedy maken dit tot een van de beste Alter Bridge nummers tot nu toe. Alleen voor dit nummer is aanschaf eigenlijk al verplicht.
Maar ook het adembenemend mooie All ends well, het knallende Addicted to pain, het mooie Lover en het geweldige titelnummer zijn pareltjes. Tremonti heeft met zijn vorig jaar verschenen soloalbum All I was en de daaropvolgende tour bewezen eveneens een uitstekende zanger te zijn. Weliswaar niet van het niveau van Kennedy maar wel goed genoeg om ook op dit album een nummer voor zijn rekening te nemen middels Waters rising. En dat is eveneens een van pluspunten van deze band. Het is een eenheid zonder ego’s waarin de vier heren alle ruimte krijgen om hun ding te doen.
Is Fortress Alter Bridge’s beste werk tot dusver? In ieder geval klinkt de band beter en gedrevener dan ooit en is dit album gewoon verplichte kost.