Het vijfde album heeft de titel The Last Hero meegekregen en hiervoor heeft de band wat grenzen verlegd. Het quartet wilde niet gaan rusten op de lauweren die Fortress hen had bezorgd. Ten aanzien van dit album is er nu gebruik gemaakt van een 7-snarige gitaar en zijn de solo’s vooraf bedacht in plaats van geïmproviseerd tijdens het opnameproces. De basis is echter onveranderd. Alter Bridge speelt melodieuze (hard)rock waarin de gitaar een belangrijke plaats inneemt en de passie om te schrijven voor een loyaal publiek onveranderd groot blijft. Zo ook op The Last Hero. Tekstueel gaan alle nummers min of meer over hetzelfde. De mens heeft het altijd zwaar te verduren, maar zeker in deze tijd is er de behoefte naar helden, naar positieve invloeden en van goed leiderschap in plaats van de charade die we regelmatig via de televisie voorgeschoteld krijgen. En dat verpakt in pakkende nummers.
Nummers die muzikaal regelmatig heel krachtig van start gaan, maar waar de intensiteit wat afneemt wanneer de zang invalt. Dat is soms jammer, maar over het algemeen is het prettig om het bijzondere stemgeluid van Myles Kennedy te horen binnen de uitstekende muzikale omlijsting. Soms moet ik onwillekeurig denken aan het stemgeluid van Steve Perry wanneer Alter Bridge qua muziekstijl richting een AOR geluid gaat. In het sterke My Champion, Cradle To The Grave en This Side Of Fate is dit het geval. This Side Of Fate is met zeven minuten een vrij lang nummer, maar blijft onverminderd boeien, zeker wanneer halverwege het nummer de sfeer verandert en de compositie wat Muse-iaans aan doet. Vooral de langgerekte zang en stevige muzikale basis geven dat gevoel.
Het zware thema heeft soms zijn weerslag op de muziek. Zo is de groovende basisriff in The Other Side prettig langzaam en is het ondersteunende drumwerk van Scott Phillips vol ‘power’. Het hele nummer ademt een zwaar karakter en de band kan dat hebben. Maar ook in Crows On A Wire krijg je hetzelfde gevoel.
Zo schotelt The Last Hero je in dertien nummers een gevarieerd programma voor. Want stevige rock ligt eveneens aan de basis van veel composities (Show Me A Leader, Poison In Your Veins) waarin de gitaar zeker een prominente rol speelt. Soms meteen bij het intro (Show Me A Leader), soms heel subtiel in een riedeltje (My Champion), maar zeker in de sterke solo’s die het album siert (onder andere in Poison In Your Veins). De stevige powerballads op het album zorgen voor de ontbrekende stukjes in de puzzel. Een puzzel die The Last Hero heet en waarin herkenbare melodieën centraal staan en aansprekende refreinen het heel toegankelijk maken.
Met The Last Hero heeft Alter Bridge een puik stukje rockmuziek afgeleverd die door velen omarmd kunnen worden en luidkeels mee gezongen kunnen worden tijdens een concert, in de auto of onder de douche. Een sterk album dat menigeen zal aanspreken en dat ongetwijfeld, net als Fortress, hoge ogen zou kunnen gooien in de muziekwereld.