In vergelijking met debuutalbum Habitat 2014 is Alvenrad op opvolger Heer meer echt een band. Oprichters Jasper Strik en Mark Kwint worden bijgestaan door drummer Ingmar Regeling en Thijs Kwint op bas. Voorts zijn er bijdrages van Erik Sprooten (Ancient Rites), Hanna De Wijs-van Gorcum (nyckelharpa) en Arjan Hoekstra (euphonium).
Heer werd opgenomen in hun eigen studio en werd gemixed en gemastered door Markus Stock (Empyrium, Sun of the Sleepless), wat resulteerde in een organisch geluid. Wat meteen opvalt is het overwicht van Strik’s toetsenwerk in het groepsgeluid. Samen met de cleane Nederlandstalige vocalen doet het bij momenten denken aan Nederlandse popbandjes uit de jaren ’80 en ’90. Dat mogen ze bij Alvenrad zeker als een compliment zien. Het geeft deze folkmetal een heel modern karakter, anders dan de eindeloos gerecycleerde middeleeuwse invloeden die tal van andere folkmetalbands aanhangen. Overigens worden de cleane vocalen afgewisseld met een paar occasionele grunts en bieden ook de gitaren meer dan voldoende weerwerk aan de toetsen.
Alvenrad is op Heer op z’n best in de tracks De Zonne-ever, met dat orgeltje dat als cement alles bij elkaar houdt, en het instrumentale Boom Des Gouds, waar alle instrumenten hun moment de gloire krijgen. Ook De Herder, met bijna uitsluitend piano, en Minneschemering, met een heerlijk ouderwetse intro in de stijl van Skyclad en dan een drive zoals in de hardrock van de jaren ’70 en ’80, zijn om duimen en vingers van af te likken. De Groene Tempel heeft een wel heel lange aanloop nodig, maar gaat dan wel mooi over de lat.
Dit tweede album is door het overwicht van het orgel (en piano en mellotron) misschien geen voer voor de gemiddelde folkmetalfan of metalhead, maar wie daar doorheen luistert krijgt een muzikaal feestmaal voorgeschoteld.
Alvenrad stelt dit album voor op 10 december in de Gigant in Apeldoorn. https://www.facebook.com/events/1492660150803642/