Alvenrad – Veluws IJzer

De Nederlandse folkmetalband Alvenrad werd opgericht in 2011 en is aan zijn derde langspeler toe, de eerste die ze op hun eigen label Luidheim uitbrengen. Op Veluws IJzer staan de Veluwse natuur, geschiedenis en folklore centraal. De albumtitel verwijst naar het ijzer dat eeuwenlang in deze streek gewonnen werd.

Veluws IJzer is naar eigen zeggen hun belangrijkste werk tot nu toe, zeker hun meest ambitieuze en misschien wel ook hun sterkste. Inzake composities en genres gaat het een paar richtingen uit: folk en pagan, maar ook black en thrash. Met name de gitaarsolo’s zijn opvallend, misschien omdat je ze eerder in epic heavy metal verwacht dan in deze folk-setting. Cleane zang wordt afgewisseld met grimmige krijszang. De samenzang keert vaak terug en is heel goed gedaan. De intro’s, arrangementen en teksten zijn stuk voor stuk knap uitgewerkt. Violen en een fluit hoor je natuurlijk wel vaker in folkmetal, maar hier krijgen ook een trombone en een cello een plaatsje.

Veluws IJzer omvat heel wat verschillende ingrediënten, maar behoudt muzikaal een samenhang als geheel. Per track worden maar een paar elementen bij elkaar gebracht die dan telkens terugkeren. Het is niet dat ze beginnen bij black en dan via folk naar thrash lopen. Maar genre-puristen zullen zich wel mateloos ergeren aan dit Veluws IJzer. Alvenrad speelt op dit album graag met contrasten: in de melodielijnen en ritmes en in de vocalen.

Als je de sterkste tracks van dit album wil zoeken, dan kom je uit bij de singles: Roodwild en De Stuwwal. Wat mij betreft vervolledigt De Marke de top 3, vanwege zijn consistentie in het evenwicht tussen grimmigheid en melancholie. Op titeltrack Veluws IJzer halen ze inzake arrangementen alles uit de kast en wordt het geheel wat overdadig. Er gebeurt teveel tegelijk om als luisteraar nog goed te kunnen volgen. Hetzelfde zou je kunnen zeggen over De Gevallen Veluwnaar, maar inzake proportionele verdeling en overzichtelijkheid is deze epische track dan net iets beter. Sagenrijk leunt bij momenten hard op synths en dat is verfrissend, want dat hoor je niet vaak bij dit soort bands.

Door zo breed te gaan in hun mix van genre-elementen zal Alvenrad zowel mensen afstoten als aantrekken, maar ze verdienen met die ambitie alvast mijn en uw aandacht. Ze hebben de lat hoog gelegd en op de meeste tracks gaan ze mooi over die lat. Als songschrijvers en muzikanten steekt Alvenrad op Veluws IJzer de bekendere genregenoten van Heidevolk naar de kroon.

Related posts

A La Carte – Born To Entertain

Objector – Slave New World

Grendel’s Sÿster – Katabasis into the Abaton/Abstieg in die Traumkammer