Amgala Temple is een Noors trio dat bestaat uit Lars Horntveth (basgitaar, toetsen), Amund Maarud (gitaar) en Gard Nillsen (drums). De mannen hebben al de nodige ervaring opgedaan in en met andere bands, zoals Jaga Jazzist, A-ha, Acoustic Unity, Bushman’s Revenge en The National Bank. Al deze ervaringen en hun eigen kijk op muziek bundelen ze nu in het debuutalbum Invisible Airships.
Als recensent wil je muziek graag duiden en daar het liefst een stempel op drukken. In het geval van Amgala Temple is dat best lastig. En misschien maar goed ook. Het geluid van Amgala Temple kan je het best omschrijven als een mix van psychedelische en alternatieve rock, fusion, progrock, postrock en krautrock. Maar het zijn vooral de drie muzikanten die zonder uitzondering de skills bezitten om een apart en eigen geluid neer te zetten.
Neem gelijk al Bosphorus waar het schijfje mee opent. Wijds klinkende donkere soundscapes, psychedelisch galmend gitaarspel, kneiterharde overstuurde gitaarriffs en opwindende drumpatronen voeren je mee in een (ruimte)reis met onbekende bestemming. Het zijn vooral de originele en boeiende drumpatronen die de basis leggen voor Amgala Avenue. Daar doorheen gevlochten ontwaar je een meeslepende synthesizer sequence en het golvende en galmende gitaarspel van Amund Maarud. Na een postrock-achtige uitbarsting gaat men letterlijk en figuurlijk spelenderwijs naadloos over in een ander ritme. Onder deze recensie staat een live-in-de-studio opname van dit nummer.
Fleet Ballistic Missile Submarine begint met Richard Barbieri-achtige soundscapes die na vier minuten kantelen in stuk met opwindend en fors overstuurd gitaarwerk. Het meeslepende The Eccentric is funky en heeft een lekkere groove. Halverwege zit een intermezzo met spacerock a la Ozric Tentacles. Het tien minuten durende Moon Palace opent voorzichtig in een sfeer van Porcupine Tree (album Voyage 34) en Ozric Tentacles, waarna wisselende ritmes en het galmende gitaarspel je verder meevoeren naar het eind van deze reis.
Invisible Airships is in slechts enkele dagen opgenomen. Waar veel bands achteraf blijven sleutelen aan de opnames heeft Amgala Temple haar natuurlijke geluid volledig in tact gelaten. Wat mij betreft heeft dat geresulteerd in een goudeerlijk en opwindend album die iedere muziekliefhebber moet gaan ontdekken.
Amgala Temple – Invisible Airships
324
vorig bericht