Amy Macdonald, van 90.000 naar 2000. Een verschil in bezoekersaantal, zegt ze tijdens het optreden in de Oosterpoort in Groningen. Dat is wel een verschil, met het optreden in Wenen waar maar liefst 90.000 toeschouwers waren. Maar wel mooi dat jullie er zijn.
Een bijna uitverkochte Oosterpoort in Groningen met 2000 fans kijken en luisteren naar het optreden van Amy Macdonald. Met haar “Summer 2017”-tour, die begon op 6 maart 2017 in Tivoli Utrecht, doet ze vanavond Groningen aan.
De Schotse zangeres met haar leuke accent begon stipt om 21.00 uur nadat de Amsterdamse zanger/ gitarist Midas het voorprogramma had verzorgd en de zaal direct al meekrijgt met zijn best wel goede nummers.
De opening met Amy begint met het krachtige Under Stars, de titel van haar nieuwe album dat in februari jl. uitkwam , gevolgd door Dont Tell Me That’s Over en Sparks. Drie vlotte uptempo nummers zodat de sfeer er direct inkomt. Fans, van jong tot oud hebben al snel de smaak te pakken en Amy heeft geen startproblemen om de zaal op te warmen. Het gaat eigenlijk direct en zonder moeite. Met snel daarna spelen van één van haar hits Mr Rock and Roll, is de zaal helemaal verkocht.
De band speelt erg goed en het publiek mag met Slow It Down ook nog meezingen. Eerst de mannen, gevolgd door de vrouwen, dan de voorste rij met tot slot de achterste rij met het zingen van de woorden Down, Down, Down.
Amy MacDonald, oosterpoort, Groningen
Het eerste rustige nummer is het mooie 4the July, over haar kinderjaren in New York tijdens Independence Day dat erg ingetogen wordt gezongen. Dan komt ook haar mooie, heldere maar herkenbare stem naar boven. Want zingen kan ze en haar begeleidingsband is ook goed op dreef zoals blijkt bij Love Love, misschien wel één van de hoogtepunten tijdens dit concert. Dacht ik eerst dat de vele gitaarwisselingen het tempo uit de show zouden halen, niets is minder waar. Als een geoliede machine dendert ze als een trein door haar nummers heen. Af en toe met een praatje en een grapje.
Uiteraard ontbreken haar hits Poison Prince en uiteraard This Is The Life, haar eerste hit in Nederland, niet. Het eind sluit af met Life In A Beautifull Light. De drie toegiften zijn voornamelijk akoestisch waarna de band met het allerlaatste nummer Lets Start A Band, zich nog even kan uitleven. Dat doet het publiek ook waardoor er mede door de lichtshow een leuke sfeer ontstaat.
Amy Macdonald maakt er een mooie show van. En ofschoon ze ooit in een interview zij dat ze vond dat haar nummers weinig op de radio worden gedraaid, heeft ze in Groningen althans genoeg fans. Haar aanstekelijke folkmuziek met de (soms) rauwe rockrandjes komt goed uit de verf. Wel is het misschien zo dat haar herkenbare stem en muziek het bij de mindere fans wat ééntonig maken, maar daar heb ik in ieder geval deze anderhalf uur geen hinder van ondervonden.