Verbazingwekkend, zorgwekkend en ultravreemd dat Anathema inmiddels niet één van de grootste (zo niet de grootste) progressieve rockbands van de wereld is. Het is natuurlijk deels te verklaren in het feit dat hun albums nog steeds foutief ondergebracht worden bij metal (daar waar hun oorsprong ligt). Zelden heeft een band zoveel geweldige albums op een rij uitgebracht zonder concessie te doen aan hun eigen groei. “Weather Systems” is de volgende stap in een, volgens de band, nog niet voltooide evolutie en telkens vraag je als luisteraar af welke evolutie zoveel schoons in de toekomst nog kan bieden. En bij elk nieuw album wordt de beloofde evolutie toch weer bevestigd. Op “Weather Systems” is de syntheses tussen zangeres Lee Douglas en zanger Vincent Cavanagh nog verder tot perfecte wasdom gekomen. Is de emotie weer evident aanwezig en is de muziek completer dan ooit. Rustige nummers, waarin de piano de hoofdrol vervullen, worden langzaam uitgebreid tot rocknummers waarin de elektrische gitaar heerlijk (mee)zingt (zoals bijvoorbeeld op ‘The Lost Child’ en het bijzonder aangrijpende ‘Internal Landscapes‘). Er wordt orkestratie gebruikt om de muziek extra dynamiek mee te geven en men durft de muziek zover uit te kleden (akoestische gitaar/ piano) dat er alle ruimte ontstaat voor de indrukwekkend emotionele zanglijnen. En misschien is het uiteindelijk wel de reden dat deze band niet door lijkt te breken bij het grote publiek dat Anathema daar durft te gaan waar veel mensen niet durven (of willen) te komen. Het afscheid, de (bijna) dood, de pijn en het ultieme melancholische gevoel. Thema’s die vragen om meer diepgang dan plezier maken. Muziek die tijd vraagt om te rijpen, die de luisteraar meer meezuigen bij elke luisterbeurt en confronteren met het leven in al haar facetten. Toch heeft “Weather Systems” ook haar positieve geluiden, zoals op het open, losjes ingespeelde ‘Untouchable 1’ (die wel weer uitmondt in het kippenvel gevende rustige, emotionele ‘Untouchable 2’) en zorgt de band ook voor experiment. Zo gooit ‘The Storm Before The Calm’ alle stormachtige experiment drift open voordat men terugkeert naar de kalmte van het typische Anathema geluid. “Weather Systems” is het volgende meesterwerk van Anathema. Een volgende uitdaging om daar te gaan waar nooit iemand hiervoor geweest is. Het is een grote aanrader, want het levert zo’n geweldig euforisch, mooi gevoel op. Daar kan geen kortdurende plezier kick aan tippen…
Anathema – Weather Systems
door Ron Schoonwater
213
vorig bericht
Heideroosjes – Cease-Fire
volgend bericht